аўтагравю́ра
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
аўтагравю́ра |
аўтагравю́ры |
Р. |
аўтагравю́ры |
аўтагравю́р |
Д. |
аўтагравю́ры |
аўтагравю́рам |
В. |
аўтагравю́ру |
аўтагравю́ры |
Т. |
аўтагравю́рай аўтагравю́раю |
аўтагравю́рамі |
М. |
аўтагравю́ры |
аўтагравю́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
аўтаграфі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
аўтаграфі́чны |
аўтаграфі́чная |
аўтаграфі́чнае |
аўтаграфі́чныя |
Р. |
аўтаграфі́чнага |
аўтаграфі́чнай аўтаграфі́чнае |
аўтаграфі́чнага |
аўтаграфі́чных |
Д. |
аўтаграфі́чнаму |
аўтаграфі́чнай |
аўтаграфі́чнаму |
аўтаграфі́чным |
В. |
аўтаграфі́чны (неадуш.) аўтаграфі́чнага (адуш.) |
аўтаграфі́чную |
аўтаграфі́чнае |
аўтаграфі́чныя (неадуш.) аўтаграфі́чных (адуш.) |
Т. |
аўтаграфі́чным |
аўтаграфі́чнай аўтаграфі́чнаю |
аўтаграфі́чным |
аўтаграфі́чнымі |
М. |
аўтаграфі́чным |
аўтаграфі́чнай |
аўтаграфі́чным |
аўтаграфі́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
аўтагра́фія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
аўтагра́фія |
Р. |
аўтагра́фіі |
Д. |
аўтагра́фіі |
В. |
аўтагра́фію |
Т. |
аўтагра́фіяй аўтагра́фіяю |
М. |
аўтагра́фіі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
аўтагрузавы́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
аўтагрузавы́ |
аўтагрузава́я |
аўтагрузаво́е |
аўтагрузавы́я |
Р. |
аўтагрузаво́га |
аўтагрузаво́й аўтагрузаво́е |
аўтагрузаво́га |
аўтагрузавы́х |
Д. |
аўтагрузаво́му |
аўтагрузаво́й |
аўтагрузаво́му |
аўтагрузавы́м |
В. |
аўтагрузавы́ (неадуш.) аўтагрузаво́га (адуш.) |
аўтагрузаву́ю |
аўтагрузаво́е |
аўтагрузавы́я (неадуш.) аўтагрузавы́х (адуш.) |
Т. |
аўтагрузавы́м |
аўтагрузаво́й аўтагрузаво́ю |
аўтагрузавы́м |
аўтагрузавы́мі |
М. |
аўтагрузавы́м |
аўтагрузаво́й |
аўтагрузавы́м |
аўтагрузавы́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
аўтагру́зчык
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
аўтагру́зчык |
аўтагру́зчыкі |
Р. |
аўтагру́зчыка |
аўтагру́зчыкаў |
Д. |
аўтагру́зчыку |
аўтагру́зчыкам |
В. |
аўтагру́зчык |
аўтагру́зчыкі |
Т. |
аўтагру́зчыкам |
аўтагру́зчыкамі |
М. |
аўтагру́зчыку |
аўтагру́зчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
аўтагрэ́йдар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
аўтагрэ́йдар |
аўтагрэ́йдары |
Р. |
аўтагрэ́йдара |
аўтагрэ́йдараў |
Д. |
аўтагрэ́йдару |
аўтагрэ́йдарам |
В. |
аўтагрэ́йдар |
аўтагрэ́йдары |
Т. |
аўтагрэ́йдарам |
аўтагрэ́йдарамі |
М. |
аўтагрэ́йдары |
аўтагрэ́йдарах |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
аўтагрэйдары́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
аўтагрэйдары́ст |
аўтагрэйдары́сты |
Р. |
аўтагрэйдары́ста |
аўтагрэйдары́стаў |
Д. |
аўтагрэйдары́сту |
аўтагрэйдары́стам |
В. |
аўтагрэйдары́ста |
аўтагрэйдары́стаў |
Т. |
аўтагрэйдары́стам |
аўтагрэйдары́стамі |
М. |
аўтагрэйдары́сце |
аўтагрэйдары́стах |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
аўтагудрана́тар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
аўтагудрана́тар |
аўтагудрана́тары |
Р. |
аўтагудрана́тара |
аўтагудрана́тараў |
Д. |
аўтагудрана́тару |
аўтагудрана́тарам |
В. |
аўтагудрана́тар |
аўтагудрана́тары |
Т. |
аўтагудрана́тарам |
аўтагудрана́тарамі |
М. |
аўтагудрана́тары |
аўтагудрана́тарах |
Крыніцы:
piskunou2012.
аўтагужавы́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
аўтагужавы́ |
аўтагужава́я |
аўтагужаво́е |
аўтагужавы́я |
Р. |
аўтагужаво́га |
аўтагужаво́й аўтагужаво́е |
аўтагужаво́га |
аўтагужавы́х |
Д. |
аўтагужаво́му |
аўтагужаво́й |
аўтагужаво́му |
аўтагужавы́м |
В. |
аўтагужавы́ (неадуш.) аўтагужаво́га (адуш.) |
аўтагужаву́ю |
аўтагужаво́е |
аўтагужавы́я (неадуш.) аўтагужавы́х (адуш.) |
Т. |
аўтагужавы́м |
аўтагужаво́й аўтагужаво́ю |
аўтагужавы́м |
аўтагужавы́мі |
М. |
аўтагужавы́м |
аўтагужаво́й |
аўтагужавы́м |
аўтагужавы́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
аўтагурто́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
аўтагурто́к |
аўтагурткі́ |
Р. |
аўтагуртка́ |
аўтагуртко́ў |
Д. |
аўтагуртку́ |
аўтагуртка́м |
В. |
аўтагурто́к |
аўтагурткі́ |
Т. |
аўтагуртко́м |
аўтагуртка́мі |
М. |
аўтагуртку́ |
аўтагуртка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.