асмяя́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
асмяя́нне | |
асмяя́ння | |
асмяя́нню | |
асмяя́нне | |
асмяя́ннем | |
асмяя́нні |
Крыніцы:
асмяя́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
асмяя́нне | |
асмяя́ння | |
асмяя́нню | |
асмяя́нне | |
асмяя́ннем | |
асмяя́нні |
Крыніцы:
асмяя́ны
прыметнік, якасны
асмяя́ны | асмяя́ная | асмяя́нае | асмяя́ныя | |
асмяя́нага | асмяя́най асмяя́нае |
асмяя́нага | асмяя́ных | |
асмяя́наму | асмяя́най | асмяя́наму | асмяя́ным | |
асмяя́ны ( асмяя́нага ( |
асмяя́ную | асмяя́нае | асмяя́ныя ( асмяя́ных ( |
|
асмяя́ным | асмяя́най асмяя́наю |
асмяя́ным | асмяя́нымі | |
асмяя́ным | асмяя́най | асмяя́ным | асмяя́ных |
Крыніцы:
асмяя́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
асмяя́ны | асмяя́ная | асмяя́нае | асмяя́ныя | |
асмяя́нага | асмяя́най асмяя́нае |
асмяя́нага | асмяя́ных | |
асмяя́наму | асмяя́най | асмяя́наму | асмяя́ным | |
асмяя́ны ( асмяя́нага ( |
асмяя́ную | асмяя́нае | асмяя́ныя ( асмяя́ных ( |
|
асмяя́ным | асмяя́най асмяя́наю |
асмяя́ным | асмяя́нымі | |
асмяя́ным | асмяя́най | асмяя́ным | асмяя́ных |
Кароткая форма: асмяя́на.
Крыніцы:
асмяя́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
асмяю́ | асмяё́м | |
асмяе́ш | асмеяце́ | |
асмяе́ | асмяю́ць | |
Прошлы час | ||
асмяя́ў | асмяя́лі | |
асмяя́ла | ||
асмяя́ла | ||
Загадны лад | ||
асме́й | асме́йце | |
Дзеепрыслоўе | ||
асмяя́ўшы |
Крыніцы: