Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

ве́снічкі

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. ве́снічкі
Р. ве́снічак
Д. ве́снічкам
В. ве́снічкі
Т. ве́снічкамі
М. ве́снічках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ве́снічны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ве́снічны ве́снічная ве́снічнае ве́снічныя
Р. ве́снічнага ве́снічнай
ве́снічнае
ве́снічнага ве́снічных
Д. ве́снічнаму ве́снічнай ве́снічнаму ве́снічным
В. ве́снічны
ве́снічнага
ве́снічную ве́снічнае ве́снічныя
ве́снічных
Т. ве́снічным ве́снічнай
ве́снічнаю
ве́снічным ве́снічнымі
М. ве́снічным ве́снічнай ве́снічным ве́снічных

Крыніцы: tsblm1996.

ве́ст

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ве́ст
Р. ве́сту
Д. ве́сту
В. ве́ст
Т. ве́стам
М. ве́сце

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

вестава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. вясту́ю вясту́ем
2-я ас. вясту́еш вясту́еце
3-я ас. вясту́е вясту́юць
Прошлы час
м. вестава́ў вестава́лі
ж. вестава́ла
н. вестава́ла
Загадны лад
2-я ас. вясту́й вясту́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час вясту́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

веставы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. веставы́ вестава́я веставо́е веставы́я
Р. веставо́га веставо́й
веставо́е
веставо́га веставы́х
Д. веставо́му веставо́й веставо́му веставы́м
В. веставы́
веставо́га
веставу́ю веставо́е веставы́я
веставы́х
Т. веставы́м веставо́й
веставо́ю
веставы́м веставы́мі
М. веставы́м веставо́й веставы́м веставы́х

Крыніцы: piskunou2012.

веставы́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
м. ж. -
Н. веставы́ вестава́я веставы́я
Р. веставо́га веставо́й веставы́х
Д. веставо́му веставо́й веставы́м
В. веставо́га веставу́ю веставы́х
Т. веставы́м веставо́й
веставо́ю
веставы́мі
М. веставы́м веставо́й веставы́х

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ве́стачка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ве́стачка ве́стачкі
Р. ве́стачкі ве́стачак
Д. ве́стачцы ве́стачкам
В. ве́стачку ве́стачкі
Т. ве́стачкай
ве́стачкаю
ве́стачкамі
М. ве́стачцы ве́стачках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вестго́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вестго́цкі вестго́цкая вестго́цкае вестго́цкія
Р. вестго́цкага вестго́цкай
вестго́цкае
вестго́цкага вестго́цкіх
Д. вестго́цкаму вестго́цкай вестго́цкаму вестго́цкім
В. вестго́цкі (неадуш.)
вестго́цкага (адуш.)
вестго́цкую вестго́цкае вестго́цкія (неадуш.)
вестго́цкіх (адуш.)
Т. вестго́цкім вестго́цкай
вестго́цкаю
вестго́цкім вестго́цкімі
М. вестго́цкім вестго́цкай вестго́цкім вестго́цкіх

Крыніцы: piskunou2012.

ве́стка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ве́стка ве́сткі
Р. ве́сткі ве́стак
Д. ве́стцы ве́сткам
В. ве́стку ве́сткі
Т. ве́сткай
ве́сткаю
ве́сткамі
М. ве́стцы ве́стках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

весткава́ць

‘вешчаваць што-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. вястку́ю вястку́ем
2-я ас. вястку́еш вястку́еце
3-я ас. вястку́е вястку́юць
Прошлы час
м. весткава́ў весткава́лі
ж. весткава́ла
н. весткава́ла
Загадны лад
2-я ас. вястку́й вястку́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час вястку́ючы

Крыніцы: piskunou2012.