веставы́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
м. ж. -
Н. веставы́ вестава́я веставы́я
Р. веставо́га веставо́й веставы́х
Д. веставо́му веставо́й веставы́м
В. веставо́га веставу́ю веставы́х
Т. веставы́м веставо́й
веставо́ю		 веставы́мі
М. веставы́м веставо́й веставы́х

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)