Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

мурзо́цце

‘бруд; запэцканы, брудны чалавек’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. мурзо́цце
Р. мурзо́цця
Д. мурзо́ццю
В. мурзо́цце
Т. мурзо́ццем
М. мурзо́цці

Крыніцы: piskunou2012.

Мурзы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Мурзы́
Р. Мурзо́ў
Д. Мурза́м
В. Мурзы́
Т. Мурза́мі
М. Мурза́х

му́рка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. му́рка му́ркі
Р. му́ркі му́рак
Д. му́рцы му́ркам
В. му́рку му́рак
Т. му́ркай
му́ркаю
му́ркамі
М. му́рцы му́рках

Крыніцы: tsblm1996, tsbm1984.

му́рканне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. му́рканне
Р. му́ркання
Д. му́рканню
В. му́рканне
Т. му́рканнем
М. му́рканні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

мурката́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. мурката́нне
Р. мурката́ння
Д. мурката́нню
В. мурката́нне
Т. мурката́ннем
М. мурката́нні

Крыніцы: piskunou2012.

муркатну́ць

‘муркатнуць што-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. муркатну́ муркатнё́м
2-я ас. муркатне́ш муркатняце́
3-я ас. муркатне́ муркатну́ць
Прошлы час
м. муркатну́ў муркатну́лі
ж. муркатну́ла
н. муркатну́ла
Загадны лад
2-я ас. муркатні́ муркатні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час муркатну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

му́ркаць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. му́ркаю му́ркаем
2-я ас. му́ркаеш му́ркаеце
3-я ас. му́ркае му́ркаюць
Прошлы час
м. му́ркаў му́ркалі
ж. му́ркала
н. му́ркала
Загадны лад
2-я ас. му́ркай му́ркайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час му́ркаючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

му́ркнуць

‘муркнуць што-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. му́ркну му́ркнем
2-я ас. му́ркнеш му́ркнеце
3-я ас. му́ркне му́ркнуць
Прошлы час
м. му́ркнуў му́ркнулі
ж. му́ркнула
н. му́ркнула
Загадны лад
2-я ас. му́ркні му́ркніце
Дзеепрыслоўе
прош. час му́ркнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

мурла́сты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мурла́сты мурла́стая мурла́стае мурла́стыя
Р. мурла́стага мурла́стай
мурла́стае
мурла́стага мурла́стых
Д. мурла́стаму мурла́стай мурла́стаму мурла́стым
В. мурла́сты (неадуш.)
мурла́стага (адуш.)
мурла́стую мурла́стае мурла́стыя (неадуш.)
мурла́стых (адуш.)
Т. мурла́стым мурла́стай
мурла́стаю
мурла́стым мурла́стымі
М. мурла́стым мурла́стай мурла́стым мурла́стых

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

мурла́та

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. мурла́та мурла́ты
Р. мурла́ты мурла́т
Д. мурла́це мурла́там
В. мурла́ту мурла́ты
Т. мурла́тай
мурла́таю
мурла́тамі
М. мурла́це мурла́тах

Крыніцы: piskunou2012.