муркатну́ць
‘муркатнуць што-небудзь і без прамога дапаўнення’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| муркатну́ | муркатнё́м | |
| муркатне́ш | муркатняце́ | |
| муркатне́ | муркатну́ць | |
| Прошлы час | ||
| муркатну́ў | муркатну́лі | |
| муркатну́ла | ||
| муркатну́ла | ||
| Загадны лад | ||
| муркатні́ | муркатні́це | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| муркатну́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)