му́рка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. му́рка му́ркі
Р. му́ркі му́рак
Д. му́рцы му́ркам
В. му́рку му́рак
Т. му́ркай
му́ркаю		 му́ркамі
М. му́рцы му́рках

Крыніцы: tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)