мурката́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. мурката́нне
Р. мурката́ння
Д. мурката́нню
В. мурката́нне
Т. мурката́ннем
М. мурката́нні

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)