Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнортуыэюя’
бвгдежзійклмнпрстўхцчш-

Во́ўсішча

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Во́ўсішча
Р. Во́ўсішча
Д. Во́ўсішчу
В. Во́ўсішча
Т. Во́ўсішчам
М. Во́ўсішчы

Во́ўчас

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Во́ўчас
Р. Во́ўчаса
Д. Во́ўчасу
В. Во́ўчас
Т. Во́ўчасам
М. Во́ўчасе

во́ўчнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. во́ўчнік
Р. во́ўчніку
Д. во́ўчніку
В. во́ўчнік
Т. во́ўчнікам
М. во́ўчніку

Крыніцы: piskunou2012.

во́ўчы

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. во́ўчы во́ўчая во́ўчае во́ўчыя
Р. во́ўчага во́ўчай
во́ўчае		 во́ўчага во́ўчых
Д. во́ўчаму во́ўчай во́ўчаму во́ўчым
В. во́ўчы (неадуш.)
во́ўчага (адуш.)		 во́ўчую во́ўчае во́ўчыя (неадуш.)
во́ўчых (адуш.)
Т. во́ўчым во́ўчай
во́ўчаю		 во́ўчым во́ўчымі
М. во́ўчым во́ўчай во́ўчым во́ўчых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

во́ўчы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. во́ўчы во́ўчая во́ўчае во́ўчыя
Р. во́ўчага во́ўчай
во́ўчае		 во́ўчага во́ўчых
Д. во́ўчаму во́ўчай во́ўчаму во́ўчым
В. во́ўчы (неадуш.)
во́ўчага (адуш.)		 во́ўчую во́ўчае во́ўчыя (неадуш.)
во́ўчых (адуш.)
Т. во́ўчым во́ўчай
во́ўчаю		 во́ўчым во́ўчымі
М. во́ўчым во́ўчай во́ўчым во́ўчых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

во́ўчы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. во́ўчы во́ўчая во́ўчае во́ўчыя
Р. во́ўчага во́ўчай
во́ўчае		 во́ўчага во́ўчых
Д. во́ўчаму во́ўчай во́ўчаму во́ўчым
В. во́ўчы (неадуш.)
во́ўчага (адуш.)		 во́ўчую во́ўчае во́ўчыя (неадуш.)
во́ўчых (адуш.)
Т. во́ўчым во́ўчай
во́ўчаю		 во́ўчым во́ўчымі
М. во́ўчым во́ўчай во́ўчым во́ўчых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Во́ўчын

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Во́ўчын
Р. Во́ўчына
Д. Во́ўчыну
В. Во́ўчын
Т. Во́ўчынам
М. Во́ўчыне

Во́ўчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Во́ўчына
Р. Во́ўчына
Д. Во́ўчыну
В. Во́ўчына
Т. Во́ўчынам
М. Во́ўчыне

во́ўчынскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. во́ўчынскі во́ўчынская во́ўчынскае во́ўчынскія
Р. во́ўчынскага во́ўчынскай
во́ўчынскае		 во́ўчынскага во́ўчынскіх
Д. во́ўчынскаму во́ўчынскай во́ўчынскаму во́ўчынскім
В. во́ўчынскі (неадуш.)
во́ўчынскага (адуш.)		 во́ўчынскую во́ўчынскае во́ўчынскія (неадуш.)
во́ўчынскіх (адуш.)
Т. во́ўчынскім во́ўчынскай
во́ўчынскаю		 во́ўчынскім во́ўчынскімі
М. во́ўчынскім во́ўчынскай во́ўчынскім во́ўчынскіх

Крыніцы: piskunou2012.

во́ўчыцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. во́ўчуся во́ўчымся
2-я ас. во́ўчышся во́ўчыцеся
3-я ас. во́ўчыцца во́ўчацца
Прошлы час
м. во́ўчыўся во́ўчыліся
ж. во́ўчылася
н. во́ўчылася
Загадны лад
2-я ас. во́ўчыся во́ўчыцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час во́ўчачыся

Крыніцы: piskunou2012.