во́ўчнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. во́ўчнік
Р. во́ўчніку
Д. во́ўчніку
В. во́ўчнік
Т. во́ўчнікам
М. во́ўчніку

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)