частко́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
частко́вы |
частко́вая |
частко́вае |
частко́выя |
Р. |
частко́вага |
частко́вай частко́вае |
частко́вага |
частко́вых |
Д. |
частко́ваму |
частко́вай |
частко́ваму |
частко́вым |
В. |
частко́вы (неадуш.) частко́вага (адуш.) |
частко́вую |
частко́вае |
частко́выя (неадуш.) частко́вых (адуш.) |
Т. |
частко́вым |
частко́вай частко́ваю |
частко́вым |
частко́вымі |
М. |
частко́вым |
частко́вай |
частко́вым |
частко́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
часто́тна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
часто́тна |
часто́тней |
- |
часто́тнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
часто́тнасць |
Р. |
часто́тнасці |
Д. |
часто́тнасці |
В. |
часто́тнасць |
Т. |
часто́тнасцю |
М. |
часто́тнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.