Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

Траццяко́ўцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Траццяко́ўцы
Р. Траццяко́ўцаў
Д. Траццяко́ўцам
В. Траццяко́ўцы
Т. Траццяко́ўцамі
М. Траццяко́ўцах

Трацы́лава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Трацы́лава
Р. Трацы́лава
Д. Трацы́лаву
В. Трацы́лава
Т. Трацы́лавам
М. Трацы́лаве

Трацэ́вічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Трацэ́вічы
Р. Трацэ́віч
Трацэ́вічаў
Д. Трацэ́вічам
В. Трацэ́вічы
Т. Трацэ́вічамі
М. Трацэ́вічах

Трацэ́ўшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Трацэ́ўшчына
Р. Трацэ́ўшчыны
Д. Трацэ́ўшчыне
В. Трацэ́ўшчыну
Т. Трацэ́ўшчынай
Трацэ́ўшчынаю
М. Трацэ́ўшчыне

траця́к

‘цяля, жарабя трохгадовага ўзросту’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. траця́к трацякі́
Р. трацяка́ трацяко́ў
Д. трацяку́ трацяка́м
В. трацяка́ трацяко́ў
Т. трацяко́м трацяка́мі
М. трацяку́ трацяка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

траця́к

‘трэцяя частка чаго-н.’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. траця́к трацякі́
Р. трацяка́ трацяко́ў
Д. трацяку́ трацяка́м
В. траця́к трацякі́
Т. трацяко́м трацяка́мі
М. трацяку́ трацяка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

траця́чка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. траця́чка траця́чкі
Р. траця́чкі траця́чак
Д. траця́чцы траця́чкам
В. траця́чку траця́чак
Т. траця́чкай
траця́чкаю
траця́чкамі
М. траця́чцы траця́чках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

тра́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тра́чаны тра́чаная тра́чанае тра́чаныя
Р. тра́чанага тра́чанай
тра́чанае
тра́чанага тра́чаных
Д. тра́чанаму тра́чанай тра́чанаму тра́чаным
В. тра́чаны (неадуш.)
тра́чанага (адуш.)
тра́чаную тра́чанае тра́чаныя (неадуш.)
тра́чаных (адуш.)
Т. тра́чаным тра́чанай
тра́чанаю
тра́чаным тра́чанымі
М. тра́чаным тра́чанай тра́чаным тра́чаных

Крыніцы: piskunou2012.

тра́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тра́чаны тра́чаная тра́чанае тра́чаныя
Р. тра́чанага тра́чанай
тра́чанае
тра́чанага тра́чаных
Д. тра́чанаму тра́чанай тра́чанаму тра́чаным
В. тра́чаны (неадуш.)
тра́чанага (адуш.)
тра́чаную тра́чанае тра́чаныя (неадуш.)
тра́чаных (адуш.)
Т. тра́чаным тра́чанай
тра́чанаю
тра́чаным тра́чанымі
М. тра́чаным тра́чанай тра́чаным тра́чаных

Кароткая форма: тра́чана.

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012.

трашча́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. трашча́нне
Р. трашча́ння
Д. трашча́нню
В. трашча́нне
Т. трашча́ннем
М. трашча́нні

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.