панука́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
панука́ю |
панука́ем |
2-я ас. |
панука́еш |
панука́еце |
3-я ас. |
панука́е |
панука́юць |
Прошлы час |
м. |
панука́ў |
панука́лі |
ж. |
панука́ла |
н. |
панука́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
панука́й |
панука́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
панука́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пану́кванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
пану́кванне |
пану́кванні |
Р. |
пану́квання |
пану́кванняў |
Д. |
пану́кванню |
пану́кванням |
В. |
пану́кванне |
пану́кванні |
Т. |
пану́кваннем |
пану́кваннямі |
М. |
пану́кванні |
пану́кваннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пану́кваць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
пану́кваю |
пану́кваем |
2-я ас. |
пану́кваеш |
пану́кваеце |
3-я ас. |
пану́квае |
пану́кваюць |
Прошлы час |
м. |
пану́кваў |
пану́квалі |
ж. |
пану́квала |
н. |
пану́квала |
Загадны лад |
2-я ас. |
пану́квай |
пану́квайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
пану́кваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
панукну́ць
‘прымусіць рабочую жывёлу рухацца хутчэй’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
панукну́ |
панукнё́м |
2-я ас. |
панукне́ш |
панукняце́ |
3-я ас. |
панукне́ |
панукну́ць |
Прошлы час |
м. |
панукну́ў |
панукну́лі |
ж. |
панукну́ла |
н. |
панукну́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
панукні́ |
панукні́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
панукну́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
панумарава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
панумарава́ны |
панумарава́ная |
панумарава́нае |
панумарава́ныя |
Р. |
панумарава́нага |
панумарава́най панумарава́нае |
панумарава́нага |
панумарава́ных |
Д. |
панумарава́наму |
панумарава́най |
панумарава́наму |
панумарава́ным |
В. |
панумарава́ны (неадуш.) панумарава́нага (адуш.) |
панумарава́ную |
панумарава́нае |
панумарава́ныя (неадуш.) панумарава́ных (адуш.) |
Т. |
панумарава́ным |
панумарава́най панумарава́наю |
панумарава́ным |
панумарава́нымі |
М. |
панумарава́ным |
панумарава́най |
панумарава́ным |
панумарава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
панумарава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
панумару́ю |
панумару́ем |
2-я ас. |
панумару́еш |
панумару́еце |
3-я ас. |
панумару́е |
панумару́юць |
Прошлы час |
м. |
панумарава́ў |
панумарава́лі |
ж. |
панумарава́ла |
н. |
панумарава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
панумару́й |
панумару́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
панумарава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
пану́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
пану́р |
пану́ры |
Р. |
пану́ра |
пану́раў |
Д. |
пану́ру |
пану́рам |
В. |
пану́р |
пану́ры |
Т. |
пану́рам |
пану́рамі |
М. |
пану́ры |
пану́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пану́ра
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
пану́ра |
пану́рай |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
пану́раны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
пану́раны |
пану́раная |
пану́ранае |
пану́раныя |
Р. |
пану́ранага |
пану́ранай пану́ранае |
пану́ранага |
пану́раных |
Д. |
пану́ранаму |
пану́ранай |
пану́ранаму |
пану́раным |
В. |
пану́раны (неадуш.) пану́ранага (адуш.) |
пану́раную |
пану́ранае |
пану́раныя (неадуш.) пану́раных (адуш.) |
Т. |
пану́раным |
пану́ранай пану́ранаю |
пану́раным |
пану́ранымі |
М. |
пану́раным |
пану́ранай |
пану́раным |
пану́раных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.