пану́кванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
пану́кванне | пану́кванні | |
пану́квання | пану́кванняў | |
пану́кванню | пану́кванням | |
пану́кванне | пану́кванні | |
пану́кваннем | пану́кваннямі | |
пану́кванні | пану́кваннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)