Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнортуыэюя’
бгдежзйклнпрстхцчшя

ве́ршык

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ве́ршык ве́ршыкі
Р. ве́ршыка ве́ршыкаў
Д. ве́ршыку ве́ршыкам
В. ве́ршык ве́ршыкі
Т. ве́ршыкам ве́ршыкамі
М. ве́ршыку ве́ршыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

ве́ршыць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ве́ршу ве́ршым
2-я ас. ве́ршыш ве́ршыце
3-я ас. ве́ршыць ве́ршаць
Прошлы час
м. ве́ршыў ве́ршылі
ж. ве́ршыла
н. ве́ршыла
Загадны лад
2-я ас. ве́ршы ве́ршыце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ве́ршачы

Крыніцы: piskunou2012.

верыдава́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. верыду́ю верыду́ем
2-я ас. верыду́еш верыду́еце
3-я ас. верыду́е верыду́юць
Прошлы час
м. верыдава́ў верыдава́лі
ж. верыдава́ла
н. верыдава́ла
Загадны лад
2-я ас. верыду́й верыду́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час верыду́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

веры́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. веры́зм
Р. веры́зму
Д. веры́зму
В. веры́зм
Т. веры́змам
М. веры́зме

Крыніцы: piskunou2012.

Ве́рына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ве́рына
Р. Ве́рына
Д. Ве́рыну
В. Ве́рына
Т. Ве́рынам
М. Ве́рыне

верыфікава́насць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. верыфікава́насць
Р. верыфікава́насці
Д. верыфікава́насці
В. верыфікава́насць
Т. верыфікава́насцю
М. верыфікава́насці

Крыніцы: piskunou2012.

верыфікава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. верыфікава́ны верыфікава́ная верыфікава́нае верыфікава́ныя
Р. верыфікава́нага верыфікава́най
верыфікава́нае		 верыфікава́нага верыфікава́ных
Д. верыфікава́наму верыфікава́най верыфікава́наму верыфікава́ным
В. верыфікава́ны (неадуш.)
верыфікава́нага (адуш.)		 верыфікава́ную верыфікава́нае верыфікава́ныя (неадуш.)
верыфікава́ных (адуш.)
Т. верыфікава́ным верыфікава́най
верыфікава́наю		 верыфікава́ным верыфікава́нымі
М. верыфікава́ным верыфікава́най верыфікава́ным верыфікава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

верыфікава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. верыфікава́ны верыфікава́ная верыфікава́нае верыфікава́ныя
Р. верыфікава́нага верыфікава́най
верыфікава́нае		 верыфікава́нага верыфікава́ных
Д. верыфікава́наму верыфікава́най верыфікава́наму верыфікава́ным
В. верыфікава́ны (неадуш.)
верыфікава́нага (адуш.)		 верыфікава́ную верыфікава́нае верыфікава́ныя (неадуш.)
верыфікава́ных (адуш.)
Т. верыфікава́ным верыфікава́най
верыфікава́наю		 верыфікава́ным верыфікава́нымі
М. верыфікава́ным верыфікава́най верыфікава́ным верыфікава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

верыфікава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. верыфікава́ны верыфікава́ная верыфікава́нае верыфікава́ныя
Р. верыфікава́нага верыфікава́най
верыфікава́нае		 верыфікава́нага верыфікава́ных
Д. верыфікава́наму верыфікава́най верыфікава́наму верыфікава́ным
В. верыфікава́ны (неадуш.)
верыфікава́нага (адуш.)		 верыфікава́ную верыфікава́нае верыфікава́ныя (неадуш.)
верыфікава́ных (адуш.)
Т. верыфікава́ным верыфікава́най
верыфікава́наю		 верыфікава́ным верыфікава́нымі
М. верыфікава́ным верыфікава́най верыфікава́ным верыфікава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

верыфікава́ць

‘праверыць (правяраць), засведчыць (сведчыць) што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. верыфіку́ю верыфіку́ем
2-я ас. верыфіку́еш верыфіку́еце
3-я ас. верыфіку́е верыфіку́юць
Прошлы час
м. верыфікава́ў верыфікава́лі
ж. верыфікава́ла
н. верыфікава́ла
Загадны лад
2-я ас. верыфіку́й верыфіку́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час верыфіку́ючы

Крыніцы: piskunou2012.