ве́ршнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ве́ршнік ве́ршнікі
Р. ве́ршніка ве́ршнікаў
Д. ве́ршніку ве́ршнікам
В. ве́ршніка ве́ршнікаў
Т. ве́ршнікам ве́ршнікамі
М. ве́ршніку ве́ршніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)