валачо́ба
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
валачо́ба |
| Р. |
валачо́бы |
| Д. |
валачо́бе |
| В. |
валачо́бу |
| Т. |
валачо́бай валачо́баю |
| М. |
валачо́бе |
Крыніцы:
piskunou2012.
валачо́бнае
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
| н. |
| Н. |
валачо́бнае |
| Р. |
валачо́бнага |
| Д. |
валачо́бнаму |
| В. |
валачо́бнае |
| Т. |
валачо́бным |
| М. |
валачо́бным |
Крыніцы:
nazounik2008,
sbm2012.
валачо́бнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
валачо́бнік |
валачо́бнікі |
| Р. |
валачо́бніка |
валачо́бнікаў |
| Д. |
валачо́бніку |
валачо́бнікам |
| В. |
валачо́бніка |
валачо́бнікаў |
| Т. |
валачо́бнікам |
валачо́бнікамі |
| М. |
валачо́бніку |
валачо́бніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
валачо́бніцтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
валачо́бніцтва |
| Р. |
валачо́бніцтва |
| Д. |
валачо́бніцтву |
| В. |
валачо́бніцтва |
| Т. |
валачо́бніцтвам |
| М. |
валачо́бніцтве |
Крыніцы:
piskunou2012.
валачо́бнічаць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
валачо́бнічаю |
валачо́бнічаем |
| 2-я ас. |
валачо́бнічаеш |
валачо́бнічаеце |
| 3-я ас. |
валачо́бнічае |
валачо́бнічаюць |
| Прошлы час |
| м. |
валачо́бнічаў |
валачо́бнічалі |
| ж. |
валачо́бнічала |
| н. |
валачо́бнічала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
валачо́бнічай |
валачо́бнічайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
валачо́бнічаючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
валачо́бны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
валачо́бны |
валачо́бная |
валачо́бнае |
валачо́бныя |
| Р. |
валачо́бнага |
валачо́бнай валачо́бнае |
валачо́бнага |
валачо́бных |
| Д. |
валачо́бнаму |
валачо́бнай |
валачо́бнаму |
валачо́бным |
| В. |
валачо́бны (неадуш.) валачо́бнага (адуш.) |
валачо́бную |
валачо́бнае |
валачо́бныя (неадуш.) валачо́бных (адуш.) |
| Т. |
валачо́бным |
валачо́бнай валачо́бнаю |
валачо́бным |
валачо́бнымі |
| М. |
валачо́бным |
валачо́бнай |
валачо́бным |
валачо́бных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
валачо́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
валачо́ны |
валачо́ная |
валачо́нае |
валачо́ныя |
| Р. |
валачо́нага |
валачо́най валачо́нае |
валачо́нага |
валачо́ных |
| Д. |
валачо́наму |
валачо́най |
валачо́наму |
валачо́ным |
| В. |
валачо́ны (неадуш.) валачо́нага (адуш.) |
валачо́ную |
валачо́нае |
валачо́ныя (неадуш.) валачо́ных (адуш.) |
| Т. |
валачо́ным |
валачо́най валачо́наю |
валачо́ным |
валачо́нымі |
| М. |
валачо́ным |
валачо́най |
валачо́ным |
валачо́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
валачо́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
валачо́ны |
валачо́ная |
валачо́нае |
валачо́ныя |
| Р. |
валачо́нага |
валачо́най валачо́нае |
валачо́нага |
валачо́ных |
| Д. |
валачо́наму |
валачо́най |
валачо́наму |
валачо́ным |
| В. |
валачо́ны (неадуш.) валачо́нага (адуш.) |
валачо́ную |
валачо́нае |
валачо́ныя (неадуш.) валачо́ных (адуш.) |
| Т. |
валачо́ным |
валачо́най валачо́наю |
валачо́ным |
валачо́нымі |
| М. |
валачо́ным |
валачо́най |
валачо́ным |
валачо́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.