валачо́бнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. валачо́бнік валачо́бнікі
Р. валачо́бніка валачо́бнікаў
Д. валачо́бніку валачо́бнікам
В. валачо́бніка валачо́бнікаў
Т. валачо́бнікам валачо́бнікамі
М. валачо́бніку валачо́бніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)