Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

начме́д

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. начме́д начме́ды
Р. начме́да начме́даў
Д. начме́ду начме́дам
В. начме́да начме́даў
Т. начме́дам начме́дамі
М. начме́дзе начме́дах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

начмуці́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. начмучу́ начму́цім
2-я ас. начму́ціш начму́ціце
3-я ас. начму́ціць начму́цяць
Прошлы час
м. начмуці́ў начмуці́лі
ж. начмуці́ла
н. начмуці́ла
Загадны лад
2-я ас. начмуці́ начмуці́це
Дзеепрыслоўе
прош. час начмуці́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

начні́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. начні́к начнікі́
Р. начніка́ начніко́ў
Д. начніку́ начніка́м
В. начні́к начнікі́
Т. начніко́м начніка́мі
М. начніку́ начніка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

начні́ца

‘жывёліна’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. начні́ца начні́цы
Р. начні́цы начні́ц
Д. начні́цы начні́цам
В. начні́цу начні́ц
Т. начні́цай
начні́цаю
начні́цамі
М. начні́цы начні́цах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

начні́ца

‘асоба’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. начні́ца начні́цы
Р. начні́цы начні́ц
Д. начні́цы начні́цам
В. начні́цу начні́ц
Т. начні́цай
начні́цаю
начні́цамі
М. начні́цы начні́цах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

начні́ца

‘зорка’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. начні́ца начні́цы
Р. начні́цы начні́ц
Д. начні́цы начні́цам
В. начні́цу начні́цы
Т. начні́цай
начні́цаю
начні́цамі
М. начні́цы начні́цах

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

начнічо́к

‘няяркая лямпачка’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. начнічо́к начнічкі́
Р. начнічка́ начнічко́ў
Д. начнічку́ начнічка́м
В. начнічо́к начнічкі́
Т. начнічко́м начнічка́мі
М. начнічку́ начнічка́х

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

начны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. начны́ начна́я начно́е начны́я
Р. начно́га начно́й
начно́е
начно́га начны́х
Д. начно́му начно́й начно́му начны́м
В. начны́ (неадуш.)
начно́га (адуш.)
начну́ю начно́е начны́я (неадуш.)
начны́х (адуш.)
Т. начны́м начно́й
начно́ю
начны́м начны́мі
М. начны́м начно́й начны́м начны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

начо́вачкі

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. начо́вачкі
Р. начо́вачак
Д. начо́вачкам
В. начо́вачкі
Т. начо́вачкамі
М. начо́вачках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

начо́вачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. начо́вачны начо́вачная начо́вачнае начо́вачныя
Р. начо́вачнага начо́вачнай
начо́вачнае
начо́вачнага начо́вачных
Д. начо́вачнаму начо́вачнай начо́вачнаму начо́вачным
В. начо́вачны начо́вачную начо́вачнае начо́вачныя
Т. начо́вачным начо́вачнай
начо́вачнаю
начо́вачным начо́вачнымі
М. начо́вачным начо́вачнай начо́вачным начо́вачных

Крыніцы: tsblm1996.