начмуці́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| начмучу́ | начму́цім | |
| начму́ціш | начму́ціце | |
| начму́ціць | начму́цяць | |
| Прошлы час | ||
| начмуці́ў | начмуці́лі | |
| начмуці́ла | ||
| начмуці́ла | ||
| Загадны лад | ||
| начмуці́ | начмуці́це | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| начмуці́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)