начні́ца

‘асоба’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. начні́ца начні́цы
Р. начні́цы начні́ц
Д. начні́цы начні́цам
В. начні́цу начні́ц
Т. начні́цай
начні́цаю		 начні́цамі
М. начні́цы начні́цах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)