Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
агеёжзілоруыэюя’
бвгдеёжзійклмнрстўфхцчшэя

бурклі́ва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
бурклі́ва - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

бурклі́васць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. бурклі́васць
Р. бурклі́васці
Д. бурклі́васці
В. бурклі́васць
Т. бурклі́васцю
М. бурклі́васці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

бурклі́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бурклі́вы бурклі́вая бурклі́вае бурклі́выя
Р. бурклі́вага бурклі́вай
бурклі́вае		 бурклі́вага бурклі́вых
Д. бурклі́ваму бурклі́вай бурклі́ваму бурклі́вым
В. бурклі́вы (неадуш.)
бурклі́вага (адуш.)		 бурклі́вую бурклі́вае бурклі́выя (неадуш.)
бурклі́вых (адуш.)
Т. бурклі́вым бурклі́вай
бурклі́ваю		 бурклі́вым бурклі́вымі
М. бурклі́вым бурклі́вай бурклі́вым бурклі́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

бу́ркнуць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. бу́ркну бу́ркнем
2-я ас. бу́ркнеш бу́ркнеце
3-я ас. бу́ркне бу́ркнуць
Прошлы час
м. бу́ркнуў бу́ркнулі
ж. бу́ркнула
н. бу́ркнула
Загадны лад
2-я ас. бу́ркні бу́ркніце
Дзеепрыслоўе
прош. час бу́ркнуўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

бурко́ўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бурко́ўскі бурко́ўская бурко́ўскае бурко́ўскія
Р. бурко́ўскага бурко́ўскай
бурко́ўскае		 бурко́ўскага бурко́ўскіх
Д. бурко́ўскаму бурко́ўскай бурко́ўскаму бурко́ўскім
В. бурко́ўскі (неадуш.)
бурко́ўскага (адуш.)		 бурко́ўскую бурко́ўскае бурко́ўскія (неадуш.)
бурко́ўскіх (адуш.)
Т. бурко́ўскім бурко́ўскай
бурко́ўскаю		 бурко́ўскім бурко́ўскімі
М. бурко́ўскім бурко́ўскай бурко́ўскім бурко́ўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

бурку́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бурку́н буркуны́
Р. буркуна́ буркуно́ў
Д. буркуну́ буркуна́м
В. буркуна́ буркуно́ў
Т. буркуно́м буркуна́мі
М. буркуне́ буркуна́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

буркуно́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. буркуно́вы буркуно́вая буркуно́вае буркуно́выя
Р. буркуно́вага буркуно́вай
буркуно́вае		 буркуно́вага буркуно́вых
Д. буркуно́ваму буркуно́вай буркуно́ваму буркуно́вым
В. буркуно́вы (неадуш.)
буркуно́вага (адуш.)		 буркуно́вую буркуно́вае буркуно́выя (неадуш.)
буркуно́вых (адуш.)
Т. буркуно́вым буркуно́вай
буркуно́ваю		 буркуно́вым буркуно́вымі
М. буркуно́вым буркуно́вай буркуно́вым буркуно́вых

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

бурку́ха

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. бурку́ха бурку́хі
Р. бурку́хі бурку́х
Д. бурку́се бурку́хам
В. бурку́ху бурку́х
Т. бурку́хай
бурку́хаю		 бурку́хамі
М. бурку́се бурку́хах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

бурла́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бурла́к бурлакі́
Р. бурлака́ бурлако́ў
Д. бурлаку́ бурлака́м
В. бурлака́ бурлако́ў
Т. бурлако́м бурлака́мі
М. бурлаку́ бурлака́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Бурла́к

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Бурла́к
Р. Бурлака́
Д. Бурлаку́
В. Бурла́к
Т. Бурлако́м
М. Бурлаку́