бурку́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бурку́н буркуны́
Р. буркуна́ буркуно́ў
Д. буркуну́ буркуна́м
В. буркуна́ буркуно́ў
Т. буркуно́м буркуна́мі
М. буркуне́ буркуна́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)