бурку́н
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| бурку́н | буркуны́ | |
| буркуна́ | буркуно́ў | |
| буркуну́ | буркуна́м | |
| буркуна́ | буркуно́ў | |
| буркуно́м | буркуна́мі | |
| буркуне́ | буркуна́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)