Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

агульнагуманіта́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. агульнагуманіта́рны агульнагуманіта́рная агульнагуманіта́рнае агульнагуманіта́рныя
Р. агульнагуманіта́рнага агульнагуманіта́рнай
агульнагуманіта́рнае
агульнагуманіта́рнага агульнагуманіта́рных
Д. агульнагуманіта́рнаму агульнагуманіта́рнай агульнагуманіта́рнаму агульнагуманіта́рным
В. агульнагуманіта́рны
агульнагуманіта́рнага
агульнагуманіта́рную агульнагуманіта́рнае агульнагуманіта́рныя
Т. агульнагуманіта́рным агульнагуманіта́рнай
агульнагуманіта́рнаю
агульнагуманіта́рным агульнагуманіта́рнымі
М. агульнагуманіта́рным агульнагуманіта́рнай агульнагуманіта́рным агульнагуманіта́рных

агульнадасле́дчы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. агульнадасле́дчы агульнадасле́дчая агульнадасле́дчае агульнадасле́дчыя
Р. агульнадасле́дчага агульнадасле́дчай
агульнадасле́дчае
агульнадасле́дчага агульнадасле́дчых
Д. агульнадасле́дчаму агульнадасле́дчай агульнадасле́дчаму агульнадасле́дчым
В. агульнадасле́дчы
агульнадасле́дчага
агульнадасле́дчую агульнадасле́дчае агульнадасле́дчыя
Т. агульнадасле́дчым агульнадасле́дчай
агульнадасле́дчаю
агульнадасле́дчым агульнадасле́дчымі
М. агульнадасле́дчым агульнадасле́дчай агульнадасле́дчым агульнадасле́дчых

агульнадасту́пна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
агульнадасту́пна агульнадасту́пней -

агульнадасту́пнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. агульнадасту́пнасць
Р. агульнадасту́пнасці
Д. агульнадасту́пнасці
В. агульнадасту́пнасць
Т. агульнадасту́пнасцю
М. агульнадасту́пнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

агульнадасту́пны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. агульнадасту́пны агульнадасту́пная агульнадасту́пнае агульнадасту́пныя
Р. агульнадасту́пнага агульнадасту́пнай
агульнадасту́пнае
агульнадасту́пнага агульнадасту́пных
Д. агульнадасту́пнаму агульнадасту́пнай агульнадасту́пнаму агульнадасту́пным
В. агульнадасту́пны (неадуш.)
агульнадасту́пнага (адуш.)
агульнадасту́пную агульнадасту́пнае агульнадасту́пныя (неадуш.)
агульнадасту́пных (адуш.)
Т. агульнадасту́пным агульнадасту́пнай
агульнадасту́пнаю
агульнадасту́пным агульнадасту́пнымі
М. агульнадасту́пным агульнадасту́пнай агульнадасту́пным агульнадасту́пных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

агульнадзяржа́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. агульнадзяржа́ўны агульнадзяржа́ўная агульнадзяржа́ўнае агульнадзяржа́ўныя
Р. агульнадзяржа́ўнага агульнадзяржа́ўнай
агульнадзяржа́ўнае
агульнадзяржа́ўнага агульнадзяржа́ўных
Д. агульнадзяржа́ўнаму агульнадзяржа́ўнай агульнадзяржа́ўнаму агульнадзяржа́ўным
В. агульнадзяржа́ўны (неадуш.)
агульнадзяржа́ўнага (адуш.)
агульнадзяржа́ўную агульнадзяржа́ўнае агульнадзяржа́ўныя (неадуш.)
агульнадзяржа́ўных (адуш.)
Т. агульнадзяржа́ўным агульнадзяржа́ўнай
агульнадзяржа́ўнаю
агульнадзяржа́ўным агульнадзяржа́ўнымі
М. агульнадзяржа́ўным агульнадзяржа́ўнай агульнадзяржа́ўным агульнадзяржа́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

агульнадэмакраты́чна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
агульнадэмакраты́чна - -

агульнадэмакраты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. агульнадэмакраты́чны агульнадэмакраты́чная агульнадэмакраты́чнае агульнадэмакраты́чныя
Р. агульнадэмакраты́чнага агульнадэмакраты́чнай
агульнадэмакраты́чнае
агульнадэмакраты́чнага агульнадэмакраты́чных
Д. агульнадэмакраты́чнаму агульнадэмакраты́чнай агульнадэмакраты́чнаму агульнадэмакраты́чным
В. агульнадэмакраты́чны (неадуш.)
агульнадэмакраты́чнага (адуш.)
агульнадэмакраты́чную агульнадэмакраты́чнае агульнадэмакраты́чныя (неадуш.)
агульнадэмакраты́чных (адуш.)
Т. агульнадэмакраты́чным агульнадэмакраты́чнай
агульнадэмакраты́чнаю
агульнадэмакраты́чным агульнадэмакраты́чнымі
М. агульнадэмакраты́чным агульнадэмакраты́чнай агульнадэмакраты́чным агульнадэмакраты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

агульнаеўрапе́йскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. агульнаеўрапе́йскі агульнаеўрапе́йская агульнаеўрапе́йскае агульнаеўрапе́йскія
Р. агульнаеўрапе́йскага агульнаеўрапе́йскай
агульнаеўрапе́йскае
агульнаеўрапе́йскага агульнаеўрапе́йскіх
Д. агульнаеўрапе́йскаму агульнаеўрапе́йскай агульнаеўрапе́йскаму агульнаеўрапе́йскім
В. агульнаеўрапе́йскі (неадуш.)
агульнаеўрапе́йскага (адуш.)
агульнаеўрапе́йскую агульнаеўрапе́йскае агульнаеўрапе́йскія (неадуш.)
агульнаеўрапе́йскіх (адуш.)
Т. агульнаеўрапе́йскім агульнаеўрапе́йскай
агульнаеўрапе́йскаю
агульнаеўрапе́йскім агульнаеўрапе́йскімі
М. агульнаеўрапе́йскім агульнаеўрапе́йскай агульнаеўрапе́йскім агульнаеўрапе́йскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

агульнажы́цце

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. агульнажы́цце
Р. агульнажы́цця
Д. агульнажы́ццю
В. агульнажы́цце
Т. агульнажы́ццем
М. агульнажы́цці

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.