Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авджзнотуфыэ
бвгдеёжзійклмнпрстуўфхцчшя

раўні́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. раўні́вы раўні́вая раўні́вае раўні́выя
Р. раўні́вага раўні́вай
раўні́вае		 раўні́вага раўні́вых
Д. раўні́ваму раўні́вай раўні́ваму раўні́вым
В. раўні́вы (неадуш.)
раўні́вага (адуш.)		 раўні́вую раўні́вае раўні́выя (неадуш.)
раўні́вых (адуш.)
Т. раўні́вым раўні́вай
раўні́ваю		 раўні́вым раўні́вымі
М. раўні́вым раўні́вай раўні́вым раўні́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

раўні́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. раўні́на раўні́ны
Р. раўні́ны раўні́н
Д. раўні́не раўні́нам
В. раўні́ну раўні́ны
Т. раўні́най
раўні́наю		 раўні́намі
М. раўні́не раўні́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

раўніна́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. раўніна́
Р. раўніны́
Д. раўніне́
В. раўніну́
Т. раўніно́й
раўніно́ю
М. раўніне́

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

раўні́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. раўні́нка
Р. раўні́нкі
Д. раўні́нцы
В. раўні́нку
Т. раўні́нкай
раўні́нкаю
М. раўні́нцы

Крыніцы: piskunou2012.

раўні́нна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
раўні́нна - -

раўні́ннасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. раўні́ннасць
Р. раўні́ннасці
Д. раўні́ннасці
В. раўні́ннасць
Т. раўні́ннасцю
М. раўні́ннасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

раўні́нна-ўзго́рысты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. раўні́нна-ўзго́рысты раўні́нна-ўзго́рыстая раўні́нна-ўзго́рыстае раўні́нна-ўзго́рыстыя
Р. раўні́нна-ўзго́рыстага раўні́нна-ўзго́рыстай
раўні́нна-ўзго́рыстае		 раўні́нна-ўзго́рыстага раўні́нна-ўзго́рыстых
Д. раўні́нна-ўзго́рыстаму раўні́нна-ўзго́рыстай раўні́нна-ўзго́рыстаму раўні́нна-ўзго́рыстым
В. раўні́нна-ўзго́рысты (неадуш.)
раўні́нна-ўзго́рыстага (адуш.)		 раўні́нна-ўзго́рыстую раўні́нна-ўзго́рыстае раўні́нна-ўзго́рыстыя (неадуш.)
раўні́нна-ўзго́рыстых (адуш.)
Т. раўні́нна-ўзго́рыстым раўні́нна-ўзго́рыстай
раўні́нна-ўзго́рыстаю		 раўні́нна-ўзго́рыстым раўні́нна-ўзго́рыстымі
М. раўні́нна-ўзго́рыстым раўні́нна-ўзго́рыстай раўні́нна-ўзго́рыстым раўні́нна-ўзго́рыстых

Крыніцы: piskunou2012.

раўні́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. раўні́нны раўні́нная раўні́ннае раўні́нныя
Р. раўні́ннага раўні́ннай
раўні́ннае		 раўні́ннага раўні́нных
Д. раўні́ннаму раўні́ннай раўні́ннаму раўні́нным
В. раўні́нны (неадуш.)
раўні́ннага (адуш.)		 раўні́нную раўні́ннае раўні́нныя (неадуш.)
раўні́нных (адуш.)
Т. раўні́нным раўні́ннай
раўні́ннаю		 раўні́нным раўні́ннымі
М. раўні́нным раўні́ннай раўні́нным раўні́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

раўну́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. раўну́ раўнё́м
2-я ас. раўне́ш раўняце́
3-я ас. раўне́ раўну́ць
Прошлы час
м. раўну́ў раўну́лі
ж. раўну́ла
н. раўну́ла
Загадны лад
2-я ас. раўні́ раўні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час раўну́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

раўню́сенька

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
раўню́сенька - -

Крыніцы: piskunou2012, prym2009.