раўні́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. раўні́нны раўні́нная раўні́ннае раўні́нныя
Р. раўні́ннага раўні́ннай
раўні́ннае		 раўні́ннага раўні́нных
Д. раўні́ннаму раўні́ннай раўні́ннаму раўні́нным
В. раўні́нны (неадуш.)
раўні́ннага (адуш.)		 раўні́нную раўні́ннае раўні́нныя (неадуш.)
раўні́нных (адуш.)
Т. раўні́нным раўні́ннай
раўні́ннаю		 раўні́нным раўні́ннымі
М. раўні́нным раўні́ннай раўні́нным раўні́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)