Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеілмнортуцэ’
абвгдежзйклмнопрстуўфхцчш-

хаўту́рна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
хаўту́рна - -

Крыніцы: piskunou2012.

хаўту́рны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хаўту́рны хаўту́рная хаўту́рнае хаўту́рныя
Р. хаўту́рнага хаўту́рнай
хаўту́рнае		 хаўту́рнага хаўту́рных
Д. хаўту́рнаму хаўту́рнай хаўту́рнаму хаўту́рным
В. хаўту́рны (неадуш.)
хаўту́рнага (адуш.)		 хаўту́рную хаўту́рнае хаўту́рныя (неадуш.)
хаўту́рных (адуш.)
Т. хаўту́рным хаўту́рнай
хаўту́рнаю		 хаўту́рным хаўту́рнымі
М. хаўту́рным хаўту́рнай хаўту́рным хаўту́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

хаўту́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хаўту́рны хаўту́рная хаўту́рнае хаўту́рныя
Р. хаўту́рнага хаўту́рнай
хаўту́рнае		 хаўту́рнага хаўту́рных
Д. хаўту́рнаму хаўту́рнай хаўту́рнаму хаўту́рным
В. хаўту́рны (неадуш.)
хаўту́рнага (адуш.)		 хаўту́рную хаўту́рнае хаўту́рныя (неадуш.)
хаўту́рных (адуш.)
Т. хаўту́рным хаўту́рнай
хаўту́рнаю		 хаўту́рным хаўту́рнымі
М. хаўту́рным хаўту́рнай хаўту́рным хаўту́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

хаўту́ры

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. хаўту́ры
Р. хаўту́р
Д. хаўту́рам
В. хаўту́ры
Т. хаўту́рамі
М. хаўту́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Хаўхо́ліца

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Хаўхо́ліца
Р. Хаўхо́ліцы
Д. Хаўхо́ліцы
В. Хаўхо́ліцу
Т. Хаўхо́ліцай
Хаўхо́ліцаю
М. Хаўхо́ліцы

хаўхо́ліцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хаўхо́ліцкі хаўхо́ліцкая хаўхо́ліцкае хаўхо́ліцкія
Р. хаўхо́ліцкага хаўхо́ліцкай
хаўхо́ліцкае		 хаўхо́ліцкага хаўхо́ліцкіх
Д. хаўхо́ліцкаму хаўхо́ліцкай хаўхо́ліцкаму хаўхо́ліцкім
В. хаўхо́ліцкі (неадуш.)
хаўхо́ліцкага (адуш.)		 хаўхо́ліцкую хаўхо́ліцкае хаўхо́ліцкія (неадуш.)
хаўхо́ліцкіх (адуш.)
Т. хаўхо́ліцкім хаўхо́ліцкай
хаўхо́ліцкаю		 хаўхо́ліцкім хаўхо́ліцкімі
М. хаўхо́ліцкім хаўхо́ліцкай хаўхо́ліцкім хаўхо́ліцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Хаўчы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Хаўчы́
Р. Хаўчо́ў
Д. Хаўча́м
В. Хаўчы́
Т. Хаўча́мі
М. Хаўча́х

хафі́з

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. хафі́з хафі́зы
Р. хафі́за хафі́заў
Д. хафі́зу хафі́зам
В. хафі́за хафі́заў
Т. хафі́зам хафі́замі
М. хафі́зе хафі́зах

Крыніцы: piskunou2012.

ха́халь

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ха́халь ха́халі
Р. ха́халя ха́халяў
Д. ха́халю ха́халям
В. ха́халя ха́халяў
Т. ха́халем ха́халямі
М. ха́халю ха́халях

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

ха́ханькі

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. ха́ханькі
Р. ха́ханькаў
Д. ха́ханькам
В. ха́ханькі
Т. ха́ханькамі
М. ха́ханьках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.