Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёіклмнопрстуфхцчшыьэюя
бвгдеёзклмнпрстўфхцэя-

сінхрафазатро́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сінхрафазатро́нны сінхрафазатро́нная сінхрафазатро́ннае сінхрафазатро́нныя
Р. сінхрафазатро́ннага сінхрафазатро́ннай
сінхрафазатро́ннае		 сінхрафазатро́ннага сінхрафазатро́нных
Д. сінхрафазатро́ннаму сінхрафазатро́ннай сінхрафазатро́ннаму сінхрафазатро́нным
В. сінхрафазатро́нны (неадуш.)
сінхрафазатро́ннага (адуш.)		 сінхрафазатро́нную сінхрафазатро́ннае сінхрафазатро́нныя (неадуш.)
сінхрафазатро́нных (адуш.)
Т. сінхрафазатро́нным сінхрафазатро́ннай
сінхрафазатро́ннаю		 сінхрафазатро́нным сінхрафазатро́ннымі
М. сінхрафазатро́нным сінхрафазатро́ннай сінхрафазатро́нным сінхрафазатро́нных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

сінхрафазацыклатро́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сінхрафазацыклатро́н сінхрафазацыклатро́ны
Р. сінхрафазацыклатро́на сінхрафазацыклатро́наў
Д. сінхрафазацыклатро́ну сінхрафазацыклатро́нам
В. сінхрафазацыклатро́н сінхрафазацыклатро́ны
Т. сінхрафазацыклатро́нам сінхрафазацыклатро́намі
М. сінхрафазацыклатро́не сінхрафазацыклатро́нах

Крыніцы: piskunou2012.

сінхрафазацыклатро́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сінхрафазацыклатро́нны сінхрафазацыклатро́нная сінхрафазацыклатро́ннае сінхрафазацыклатро́нныя
Р. сінхрафазацыклатро́ннага сінхрафазацыклатро́ннай
сінхрафазацыклатро́ннае		 сінхрафазацыклатро́ннага сінхрафазацыклатро́нных
Д. сінхрафазацыклатро́ннаму сінхрафазацыклатро́ннай сінхрафазацыклатро́ннаму сінхрафазацыклатро́нным
В. сінхрафазацыклатро́нны (неадуш.)
сінхрафазацыклатро́ннага (адуш.)		 сінхрафазацыклатро́нную сінхрафазацыклатро́ннае сінхрафазацыклатро́нныя (неадуш.)
сінхрафазацыклатро́нных (адуш.)
Т. сінхрафазацыклатро́нным сінхрафазацыклатро́ннай
сінхрафазацыклатро́ннаю		 сінхрафазацыклатро́нным сінхрафазацыклатро́ннымі
М. сінхрафазацыклатро́нным сінхрафазацыклатро́ннай сінхрафазацыклатро́нным сінхрафазацыклатро́нных

Крыніцы: piskunou2012.

сінхрацыклатро́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сінхрацыклатро́н сінхрацыклатро́ны
Р. сінхрацыклатро́на сінхрацыклатро́наў
Д. сінхрацыклатро́ну сінхрацыклатро́нам
В. сінхрацыклатро́н сінхрацыклатро́ны
Т. сінхрацыклатро́нам сінхрацыклатро́намі
М. сінхрацыклатро́не сінхрацыклатро́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

сінхрацыклатро́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сінхрацыклатро́нны сінхрацыклатро́нная сінхрацыклатро́ннае сінхрацыклатро́нныя
Р. сінхрацыклатро́ннага сінхрацыклатро́ннай
сінхрацыклатро́ннае		 сінхрацыклатро́ннага сінхрацыклатро́нных
Д. сінхрацыклатро́ннаму сінхрацыклатро́ннай сінхрацыклатро́ннаму сінхрацыклатро́нным
В. сінхрацыклатро́нны (неадуш.)
сінхрацыклатро́ннага (адуш.)		 сінхрацыклатро́нную сінхрацыклатро́ннае сінхрацыклатро́нныя (неадуш.)
сінхрацыклатро́нных (адуш.)
Т. сінхрацыклатро́нным сінхрацыклатро́ннай
сінхрацыклатро́ннаю		 сінхрацыклатро́нным сінхрацыклатро́ннымі
М. сінхрацыклатро́нным сінхрацыклатро́ннай сінхрацыклатро́нным сінхрацыклатро́нных

Крыніцы: piskunou2012.

сінхро́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сінхро́н сінхро́ны
Р. сінхро́ну сінхро́наў
Д. сінхро́ну сінхро́нам
В. сінхро́н сінхро́ны
Т. сінхро́нам сінхро́намі
М. сінхро́не сінхро́нах

Крыніцы: piskunou2012.

сінхро́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сінхро́на сінхро́ны
Р. сінхро́ны сінхро́н
Д. сінхро́не сінхро́нам
В. сінхро́ну сінхро́ны
Т. сінхро́най
сінхро́наю		 сінхро́намі
М. сінхро́не сінхро́нах

Крыніцы: piskunou2012.

сінхро́нна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
сінхро́нна - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

сінхро́ннасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. сінхро́ннасць
Р. сінхро́ннасці
Д. сінхро́ннасці
В. сінхро́ннасць
Т. сінхро́ннасцю
М. сінхро́ннасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сінхро́нна-асінхро́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сінхро́нна-асінхро́нны сінхро́нна-асінхро́нная сінхро́нна-асінхро́ннае сінхро́нна-асінхро́нныя
Р. сінхро́нна-асінхро́ннага сінхро́нна-асінхро́ннай
сінхро́нна-асінхро́ннае		 сінхро́нна-асінхро́ннага сінхро́нна-асінхро́нных
Д. сінхро́нна-асінхро́ннаму сінхро́нна-асінхро́ннай сінхро́нна-асінхро́ннаму сінхро́нна-асінхро́нным
В. сінхро́нна-асінхро́нны (неадуш.)
сінхро́нна-асінхро́ннага (адуш.)		 сінхро́нна-асінхро́нную сінхро́нна-асінхро́ннае сінхро́нна-асінхро́нныя (неадуш.)
сінхро́нна-асінхро́нных (адуш.)
Т. сінхро́нна-асінхро́нным сінхро́нна-асінхро́ннай
сінхро́нна-асінхро́ннаю		 сінхро́нна-асінхро́нным сінхро́нна-асінхро́ннымі
М. сінхро́нна-асінхро́нным сінхро́нна-асінхро́ннай сінхро́нна-асінхро́нным сінхро́нна-асінхро́нных

Крыніцы: piskunou2012.