сінхро́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сінхро́на сінхро́ны
Р. сінхро́ны сінхро́н
Д. сінхро́не сінхро́нам
В. сінхро́ну сінхро́ны
Т. сінхро́най
сінхро́наю
сінхро́намі
М. сінхро́не сінхро́нах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)