надуры́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
надуру́ |
наду́рым |
2-я ас. |
наду́рыш |
наду́рыце |
3-я ас. |
наду́рыць |
наду́раць |
Прошлы час |
м. |
надуры́ў |
надуры́лі |
ж. |
надуры́ла |
н. |
надуры́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
надуры́ |
надуры́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
надуры́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
надурэ́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
надурэ́юся |
надурэ́емся |
2-я ас. |
надурэ́ешся |
надурэ́ецеся |
3-я ас. |
надурэ́ецца |
надурэ́юцца |
Прошлы час |
м. |
надурэ́ўся |
надурэ́ліся |
ж. |
надурэ́лася |
н. |
надурэ́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
надурэ́йся |
надурэ́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
надурэ́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
надухмя́нены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
надухмя́нены |
надухмя́неная |
надухмя́ненае |
надухмя́неныя |
Р. |
надухмя́ненага |
надухмя́ненай надухмя́ненае |
надухмя́ненага |
надухмя́неных |
Д. |
надухмя́ненаму |
надухмя́ненай |
надухмя́ненаму |
надухмя́неным |
В. |
надухмя́нены (неадуш.) надухмя́ненага (адуш.) |
надухмя́неную |
надухмя́ненае |
надухмя́неныя (неадуш.) надухмя́неных (адуш.) |
Т. |
надухмя́неным |
надухмя́ненай надухмя́ненаю |
надухмя́неным |
надухмя́ненымі |
М. |
надухмя́неным |
надухмя́ненай |
надухмя́неным |
надухмя́неных |
Крыніцы:
piskunou2012.
надухмя́ніць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
надухмя́ню |
надухмя́нім |
2-я ас. |
надухмя́ніш |
надухмя́ніце |
3-я ас. |
надухмя́ніць |
надухмя́няць |
Прошлы час |
м. |
надухмя́ніў |
надухмя́нілі |
ж. |
надухмя́ніла |
н. |
надухмя́ніла |
Загадны лад |
2-я ас. |
надухмя́нь |
надухмя́ньце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
надухмя́ніўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
наду́цік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
наду́цік |
наду́цікі |
Р. |
наду́ціка |
наду́цікаў |
Д. |
наду́ціку |
наду́цікам |
В. |
наду́ціка |
наду́цікаў |
Т. |
наду́цікам |
наду́цікамі |
М. |
наду́ціку |
наду́ціках |
Крыніцы:
piskunou2012.
наду́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
наду́юся |
наду́емся |
2-я ас. |
наду́ешся |
наду́ецеся |
3-я ас. |
наду́ецца |
наду́юцца |
Прошлы час |
м. |
наду́ўся |
наду́ліся |
ж. |
наду́лася |
н. |
наду́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
наду́йся |
наду́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
наду́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
наду́шаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
наду́шаны |
наду́шаная |
наду́шанае |
наду́шаныя |
Р. |
наду́шанага |
наду́шанай наду́шанае |
наду́шанага |
наду́шаных |
Д. |
наду́шанаму |
наду́шанай |
наду́шанаму |
наду́шаным |
В. |
наду́шаны (неадуш.) наду́шанага (адуш.) |
наду́шаную |
наду́шанае |
наду́шаныя (неадуш.) наду́шаных (адуш.) |
Т. |
наду́шаным |
наду́шанай наду́шанаю |
наду́шаным |
наду́шанымі |
М. |
наду́шаным |
наду́шанай |
наду́шаным |
наду́шаных |
Кароткая форма: наду́шана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
наду́шваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
наду́шваю |
наду́шваем |
2-я ас. |
наду́шваеш |
наду́шваеце |
3-я ас. |
наду́швае |
наду́шваюць |
Прошлы час |
м. |
наду́шваў |
наду́швалі |
ж. |
наду́швала |
н. |
наду́швала |
Загадны лад |
2-я ас. |
наду́швай |
наду́швайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
наду́шваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012.