надурава́ць

‘надурыць, падмануць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. надуру́ю надуру́ем
2-я ас. надуру́еш надуру́еце
3-я ас. надуру́е надуру́юць
Прошлы час
м. надурава́ў надурава́лі
ж. надурава́ла
н. надурава́ла
Загадны лад
2-я ас. надуру́й надуру́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час надурава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)