інварыя́нт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
інварыя́нт |
інварыя́нты |
Р. |
інварыя́нта |
інварыя́нтаў |
Д. |
інварыя́нту |
інварыя́нтам |
В. |
інварыя́нт |
інварыя́нты |
Т. |
інварыя́нтам |
інварыя́нтамі |
М. |
інварыя́нце |
інварыя́нтах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
інварыя́нтнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
інварыя́нтнасць |
Р. |
інварыя́нтнасці |
Д. |
інварыя́нтнасці |
В. |
інварыя́нтнасць |
Т. |
інварыя́нтнасцю |
М. |
інварыя́нтнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
інварыя́нтны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
інварыя́нтны |
інварыя́нтная |
інварыя́нтнае |
інварыя́нтныя |
Р. |
інварыя́нтнага |
інварыя́нтнай інварыя́нтнае |
інварыя́нтнага |
інварыя́нтных |
Д. |
інварыя́нтнаму |
інварыя́нтнай |
інварыя́нтнаму |
інварыя́нтным |
В. |
інварыя́нтны (неадуш.) інварыя́нтнага (адуш.) |
інварыя́нтную |
інварыя́нтнае |
інварыя́нтныя (неадуш.) інварыя́нтных (адуш.) |
Т. |
інварыя́нтным |
інварыя́нтнай інварыя́нтнаю |
інварыя́нтным |
інварыя́нтнымі |
М. |
інварыя́нтным |
інварыя́нтнай |
інварыя́нтным |
інварыя́нтных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
інвекты́ва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
інвекты́ва |
Р. |
інвекты́вы |
Д. |
інвекты́ве |
В. |
інвекты́ву |
Т. |
інвекты́вай інвекты́ваю |
М. |
інвекты́ве |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
інвента́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
інвента́р |
Р. |
інвентару́ |
Д. |
інвентару́ |
В. |
інвента́р |
Т. |
інвентаро́м |
М. |
інвентары́ |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
інвента́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
інвента́рны |
інвента́рная |
інвента́рнае |
інвента́рныя |
Р. |
інвента́рнага |
інвента́рнай інвента́рнае |
інвента́рнага |
інвента́рных |
Д. |
інвента́рнаму |
інвента́рнай |
інвента́рнаму |
інвента́рным |
В. |
інвента́рны (неадуш.) інвента́рнага (адуш.) |
інвента́рную |
інвента́рнае |
інвента́рныя (неадуш.) інвента́рных (адуш.) |
Т. |
інвента́рным |
інвента́рнай інвента́рнаю |
інвента́рным |
інвента́рнымі |
М. |
інвента́рным |
інвента́рнай |
інвента́рным |
інвента́рных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
інвентарызава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
інвентарызава́ны |
інвентарызава́ная |
інвентарызава́нае |
інвентарызава́ныя |
Р. |
інвентарызава́нага |
інвентарызава́най інвентарызава́нае |
інвентарызава́нага |
інвентарызава́ных |
Д. |
інвентарызава́наму |
інвентарызава́най |
інвентарызава́наму |
інвентарызава́ным |
В. |
інвентарызава́ны (неадуш.) інвентарызава́нага (адуш.) |
інвентарызава́ную |
інвентарызава́нае |
інвентарызава́ныя (неадуш.) інвентарызава́ных (адуш.) |
Т. |
інвентарызава́ным |
інвентарызава́най інвентарызава́наю |
інвентарызава́ным |
інвентарызава́нымі |
М. |
інвентарызава́ным |
інвентарызава́най |
інвентарызава́ным |
інвентарызава́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
інвентарызава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
інвентарызава́ны |
інвентарызава́ная |
інвентарызава́нае |
інвентарызава́ныя |
Р. |
інвентарызава́нага |
інвентарызава́най інвентарызава́нае |
інвентарызава́нага |
інвентарызава́ных |
Д. |
інвентарызава́наму |
інвентарызава́най |
інвентарызава́наму |
інвентарызава́ным |
В. |
інвентарызава́ны (неадуш.) інвентарызава́нага (адуш.) |
інвентарызава́ную |
інвентарызава́нае |
інвентарызава́ныя (неадуш.) інвентарызава́ных (адуш.) |
Т. |
інвентарызава́ным |
інвентарызава́най інвентарызава́наю |
інвентарызава́ным |
інвентарызава́нымі |
М. |
інвентарызава́ным |
інвентарызава́най |
інвентарызава́ным |
інвентарызава́ных |
Кароткая форма: інвентарызава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
інвентарызава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
інвентарызава́ны |
інвентарызава́ная |
інвентарызава́нае |
інвентарызава́ныя |
Р. |
інвентарызава́нага |
інвентарызава́най інвентарызава́нае |
інвентарызава́нага |
інвентарызава́ных |
Д. |
інвентарызава́наму |
інвентарызава́най |
інвентарызава́наму |
інвентарызава́ным |
В. |
інвентарызава́ны (неадуш.) інвентарызава́нага (адуш.) |
інвентарызава́ную |
інвентарызава́нае |
інвентарызава́ныя (неадуш.) інвентарызава́ных (адуш.) |
Т. |
інвентарызава́ным |
інвентарызава́най інвентарызава́наю |
інвентарызава́ным |
інвентарызава́нымі |
М. |
інвентарызава́ным |
інвентарызава́най |
інвентарызава́ным |
інвентарызава́ных |
Кароткая форма: інвентарызава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
інвентарызава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
інвентарызу́ецца |
інвентарызу́юцца |
Прошлы час |
м. |
інвентарызава́ўся |
інвентарызава́ліся |
ж. |
інвентарызава́лася |
н. |
інвентарызава́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.