інварыя́нтны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. інварыя́нтны інварыя́нтная інварыя́нтнае інварыя́нтныя
Р. інварыя́нтнага інварыя́нтнай
інварыя́нтнае		 інварыя́нтнага інварыя́нтных
Д. інварыя́нтнаму інварыя́нтнай інварыя́нтнаму інварыя́нтным
В. інварыя́нтны (неадуш.)
інварыя́нтнага (адуш.)		 інварыя́нтную інварыя́нтнае інварыя́нтныя (неадуш.)
інварыя́нтных (адуш.)
Т. інварыя́нтным інварыя́нтнай
інварыя́нтнаю		 інварыя́нтным інварыя́нтнымі
М. інварыя́нтным інварыя́нтнай інварыя́нтным інварыя́нтных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)