частата́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
частата́ |
часто́ты |
Р. |
частаты́ |
часто́т |
Д. |
частаце́ |
часто́там |
В. |
частату́ |
часто́ты |
Т. |
частато́й частато́ю |
часто́тамі |
М. |
частаце́ |
часто́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
частатаме́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
частатаме́р |
частатаме́ры |
Р. |
частатаме́ра |
частатаме́раў |
Д. |
частатаме́ру |
частатаме́рам |
В. |
частатаме́р |
частатаме́ры |
Т. |
частатаме́рам |
частатаме́рамі |
М. |
частатаме́ры |
частатаме́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
ча́стачка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ча́стачка |
ча́стачкі |
Р. |
ча́стачкі |
ча́стачак |
Д. |
ча́стачцы |
ча́стачкам |
В. |
ча́стачку |
ча́стачкі |
Т. |
ча́стачкай ча́стачкаю |
ча́стачкамі |
М. |
ча́стачцы |
ча́стачках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
ча́стка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ча́стка |
ча́сткі |
Р. |
ча́сткі |
ча́стак |
Д. |
ча́стцы |
ча́сткам |
В. |
ча́стку |
ча́сткі |
Т. |
ча́сткай ча́сткаю |
ча́сткамі |
М. |
ча́стцы |
ча́стках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ча́сткавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ча́сткавы |
ча́сткавая |
ча́сткавае |
ча́сткавыя |
Р. |
ча́сткавага |
ча́сткавай ча́сткавае |
ча́сткавага |
ча́сткавых |
Д. |
ча́сткаваму |
ча́сткавай |
ча́сткаваму |
ча́сткавым |
В. |
ча́сткавы (неадуш.) ча́сткавага (адуш.) |
ча́сткавую |
ча́сткавае |
ча́сткавыя (неадуш.) ча́сткавых (адуш.) |
Т. |
ча́сткавым |
ча́сткавай ча́сткаваю |
ча́сткавым |
ча́сткавымі |
М. |
ча́сткавым |
ча́сткавай |
ча́сткавым |
ча́сткавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
частко́ва
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
частко́ва |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
частко́васць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
частко́васць |
Р. |
частко́васці |
Д. |
частко́васці |
В. |
частко́васць |
Т. |
частко́васцю |
М. |
частко́васці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
частко́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
частко́вы |
частко́вая |
частко́вае |
частко́выя |
Р. |
частко́вага |
частко́вай частко́вае |
частко́вага |
частко́вых |
Д. |
частко́ваму |
частко́вай |
частко́ваму |
частко́вым |
В. |
частко́вы (неадуш.) частко́вага (адуш.) |
частко́вую |
частко́вае |
частко́выя (неадуш.) частко́вых (адуш.) |
Т. |
частко́вым |
частко́вай частко́ваю |
частко́вым |
частко́вымі |
М. |
частко́вым |
частко́вай |
частко́вым |
частко́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.