Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

чарапны́

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	чарапны́	чарапна́я	чарапно́е	чарапны́я
Р.	чарапно́га	чарапно́й чарапно́е	чарапно́га	чарапны́х
Д.	чарапно́му	чарапно́й	чарапно́му	чарапны́м
В.	чарапны́ (неадуш.) чарапно́га (адуш.)	чарапну́ю	чарапно́е	чарапны́я (неадуш.) чарапны́х (адуш.)
Т.	чарапны́м	чарапно́й чарапно́ю	чарапны́м	чарапны́мі
М.	чарапны́м	чарапно́й	чарапны́м	чарапны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чарапны́я

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

чарапо́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Чарапо́ўшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.
Н.	Чарапо́ўшчына
Р.	Чарапо́ўшчыны
Д.	Чарапо́ўшчыне
В.	Чарапо́ўшчыну
Т.	Чарапо́ўшчынай Чарапо́ўшчынаю
М.	Чарапо́ўшчыне

Чарапы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

чарапя́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

чарапяны́

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	чарапяны́	чарапяна́я	чарапяно́е	чарапяны́я
Р.	чарапяно́га	чарапяно́й чарапяно́е	чарапяно́га	чарапяны́х
Д.	чарапяно́му	чарапяно́й	чарапяно́му	чарапяны́м
В.	чарапяны́ (неадуш.) чарапяно́га (адуш.)	чарапяну́ю	чарапяно́е	чарапяны́я (неадуш.) чарапяны́х (адуш.)
Т.	чарапяны́м	чарапяно́й чарапяно́ю	чарапяны́м	чарапяны́мі
М.	чарапяны́м	чарапяно́й	чарапяны́м	чарапяны́х

Крыніцы: piskunou2012.

Чара́сы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

чарато́вы

прыметнік, адносны

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Чараты́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Verbum