цві́кля
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| цві́кля | цві́клі | |
| цві́клі | цві́кляў | |
| цві́клі | цві́клям | |
| цві́клю | цві́клі | |
| цві́кляй цві́кляю |
цві́клямі | |
| цві́клі | цві́клях |
Крыніцы:
цві́кля
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| цві́кля | цві́клі | |
| цві́клі | цві́кляў | |
| цві́клі | цві́клям | |
| цві́клю | цві́клі | |
| цві́кляй цві́кляю |
цві́клямі | |
| цві́клі | цві́клях |
Крыніцы:
цвіко́вы
прыметнік, адносны
| цвіко́вы | цвіко́вая | цвіко́вае | цвіко́выя | |
| цвіко́вага | цвіко́вай цвіко́вае |
цвіко́вага | цвіко́вых | |
| цвіко́ваму | цвіко́вай | цвіко́ваму | цвіко́вым | |
| цвіко́вы ( цвіко́вага ( |
цвіко́вую | цвіко́вае | цвіко́выя ( цвіко́вых ( |
|
| цвіко́вым | цвіко́вай цвіко́ваю |
цвіко́вым | цвіко́вымі | |
| цвіко́вым | цвіко́вай | цвіко́вым | цвіко́вых | |
Крыніцы:
цвікчэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| цвікчэ́нне | |
| цвікчэ́ння | |
| цвікчэ́нню | |
| цвікчэ́нне | |
| цвікчэ́ннем | |
| цвікчэ́нні |
Крыніцы:
цвікчэ́ць
‘утвараць гук пры перамешванні чаго-небудзь масленага, памазанага маслам (алеем) (каша цвікчыць)’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| цвікчу́ | цвікчы́м | |
| цвікчы́ш | цвікчыце́ | |
| цвікчы́ць | цвікча́ць | |
| Прошлы час | ||
| цвікчэ́ў | цвікчэ́лі | |
| цвікчэ́ла | ||
| цвікчэ́ла | ||
| Загадны лад | ||
| цвікчы́ | цвікчы́це | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| цвікчучы́ | ||
Крыніцы:
цвілава́ты
прыметнік, якасны
| цвілава́ты | цвілава́тая | цвілава́тае | цвілава́тыя | |
| цвілава́тага | цвілава́тай цвілава́тае |
цвілава́тага | цвілава́тых | |
| цвілава́таму | цвілава́тай | цвілава́таму | цвілава́тым | |
| цвілава́ты ( цвілава́тага ( |
цвілава́тую | цвілава́тае | цвілава́тыя ( цвілава́тых ( |
|
| цвілава́тым | цвілава́тай цвілава́таю |
цвілава́тым | цвілава́тымі | |
| цвілава́тым | цвілава́тай | цвілава́тым | цвілава́тых | |
Крыніцы:
цві́ласць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
| цві́ласць | |
| цві́ласці | |
| цві́ласці | |
| цві́ласць | |
| цві́ласцю | |
| цві́ласці |
Крыніцы:
цвіле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| цвіле́нне | |
| цвіле́ння | |
| цвіле́нню | |
| цвіле́нне | |
| цвіле́ннем | |
| цвіле́нні |
Крыніцы:
цвіле́ць
‘пакрывацца цвіллю’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| - | - | |
| - | - | |
| цвіле́е | цвіле́юць | |
| Прошлы час | ||
| цвіле́ў | цвіле́лі | |
| цвіле́ла | ||
| цвіле́ла | ||
| Дзеепрыслоўе | ||
| цвіле́ючы | ||
Крыніцы:
цвілё́вы
прыметнік, якасны
| цвілё́вы | цвілё́вая | цвілё́вае | цвілё́выя | |
| цвілё́вага | цвілё́вай цвілё́вае |
цвілё́вага | цвілё́вых | |
| цвілё́ваму | цвілё́вай | цвілё́ваму | цвілё́вым | |
| цвілё́вы ( цвілё́вага ( |
цвілё́вую | цвілё́вае | цвілё́выя ( цвілё́вых ( |
|
| цвілё́вым | цвілё́вай цвілё́ваю |
цвілё́вым | цвілё́вымі | |
| цвілё́вым | цвілё́вай | цвілё́вым | цвілё́вых | |
Крыніцы:
цві́ліць
‘даводзіць да таго, каб што-небудзь пакрылася цвіллю’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| цві́лю | цві́лім | |
| цві́ліш | цві́ліце | |
| цві́ліць | цві́ляць | |
| Прошлы час | ||
| цві́ліў | цві́лілі | |
| цві́ліла | ||
| цві́ліла | ||
| Загадны лад | ||
| цві́ль | цві́льце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| цві́лячы | ||
Крыніцы: