цвікчэ́ць
‘утвараць гук пры перамешванні чаго-небудзь масленага, памазанага маслам (алеем) (каша цвікчыць)’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| цвікчу́ | цвікчы́м | |
| цвікчы́ш | цвікчыце́ | |
| цвікчы́ць | цвікча́ць | |
| Прошлы час | ||
| цвікчэ́ў | цвікчэ́лі | |
| цвікчэ́ла | ||
| цвікчэ́ла | ||
| Загадны лад | ||
| цвікчы́ | цвікчы́це | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| цвікчучы́ | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)