цві́ліць

‘даводзіць да таго, каб што-небудзь пакрылася цвіллю’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. цві́лю цві́лім
2-я ас. цві́ліш цві́ліце
3-я ас. цві́ліць цві́ляць
Прошлы час
м. цві́ліў цві́лілі
ж. цві́ліла
н. цві́ліла
Загадны лад
2-я ас. цві́ль цві́льце
Дзеепрыслоўе
цяп. час цві́лячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)