хадзя́чы
дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
хадзя́чы |
хадзя́чая |
хадзя́чае |
хадзя́чыя |
Р. |
хадзя́чага |
хадзя́чай хадзя́чае |
хадзя́чага |
хадзя́чых |
Д. |
хадзя́чаму |
хадзя́чай |
хадзя́чаму |
хадзя́чым |
В. |
хадзя́чы (неадуш.) хадзя́чага (адуш.) |
хадзя́чую |
хадзя́чае |
хадзя́чыя (неадуш.) хадзя́чых (адуш.) |
Т. |
хадзя́чым |
хадзя́чай хадзя́чаю |
хадзя́чым |
хадзя́чымі |
М. |
хадзя́чым |
хадзя́чай |
хадзя́чым |
хадзя́чых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
хадні́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
хадні́к |
хаднікі́ |
Р. |
хадніка́ |
хадніко́ў |
Д. |
хадніку́ |
хадніка́м |
В. |
хадні́к |
хаднікі́ |
Т. |
хадніко́м |
хадніка́мі |
М. |
хадніку́ |
хадніка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
хадня́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
хадня́ |
Р. |
хадні́ |
Д. |
хадні́ |
В. |
хадню́ |
Т. |
хаднёй хаднёю |
М. |
хадні́ |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
хадо́ба
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
хадо́ба |
хадо́бы |
Р. |
хадо́бы |
хадо́б |
Д. |
хадо́бе |
хадо́бам |
В. |
хадо́бу |
хадо́бы |
Т. |
хадо́бай хадо́баю |
хадо́бамі |
М. |
хадо́бе |
хадо́бах |
Крыніцы:
piskunou2012.
хадо́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
хадо́вы |
хадо́вая |
хадо́вае |
хадо́выя |
Р. |
хадо́вага |
хадо́вай хадо́вае |
хадо́вага |
хадо́вых |
Д. |
хадо́ваму |
хадо́вай |
хадо́ваму |
хадо́вым |
В. |
хадо́вы (неадуш.) хадо́вага (адуш.) |
хадо́вую |
хадо́вае |
хадо́выя (неадуш.) хадо́вых (адуш.) |
Т. |
хадо́вым |
хадо́вай хадо́ваю |
хадо́вым |
хадо́вымі |
М. |
хадо́вым |
хадо́вай |
хадо́вым |
хадо́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
хадо́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
хадо́к |
хадакі́ |
Р. |
хадака́ |
хадако́ў |
Д. |
хадаку́ |
хадака́м |
В. |
хадака́ |
хадако́ў |
Т. |
хадако́м |
хадака́мі |
М. |
хадаку́ |
хадака́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Хадо́ркі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Хадо́ркі |
Р. |
Хадо́рак Хадо́ркаў |
Д. |
Хадо́ркам |
В. |
Хадо́ркі |
Т. |
Хадо́ркамі |
М. |
Хадо́рках |
Хадо́рына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Хадо́рына |
Р. |
Хадо́рына |
Д. |
Хадо́рыну |
В. |
Хадо́рына |
Т. |
Хадо́рынам |
М. |
Хадо́рыне |
хадо́ўка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
хадо́ўка |
хадо́ўкі |
Р. |
хадо́ўкі |
хадо́вак |
Д. |
хадо́ўцы |
хадо́ўкам |
В. |
хадо́ўку |
хадо́вак |
Т. |
хадо́ўкай хадо́ўкаю |
хадо́ўкамі |
М. |
хадо́ўцы |
хадо́ўках |
Крыніцы:
piskunou2012.