Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

узру́шнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. узру́шнасць
Р. узру́шнасці
Д. узру́шнасці
В. узру́шнасць
Т. узру́шнасцю
М. узру́шнасці

Крыніцы: piskunou2012.

узру́шны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узру́шны узру́шная узру́шнае узру́шныя
Р. узру́шнага узру́шнай
узру́шнае
узру́шнага узру́шных
Д. узру́шнаму узру́шнай узру́шнаму узру́шным
В. узру́шны (неадуш.)
узру́шнага (адуш.)
узру́шную узру́шнае узру́шныя (неадуш.)
узру́шных (адуш.)
Т. узру́шным узру́шнай
узру́шнаю
узру́шным узру́шнымі
М. узру́шным узру́шнай узру́шным узру́шных

Крыніцы: piskunou2012.

узру́шыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. узру́шуся узру́шымся
2-я ас. узру́шышся узру́шыцеся
3-я ас. узру́шыцца узру́шацца
Прошлы час
м. узру́шыўся узру́шыліся
ж. узру́шылася
н. узру́шылася
Загадны лад
2-я ас. узру́шся узру́шцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час узру́шыўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

узру́шыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. узру́шу узру́шым
2-я ас. узру́шыш узру́шыце
3-я ас. узру́шыць узру́шаць
Прошлы час
м. узру́шыў узру́шылі
ж. узру́шыла
н. узру́шыла
Загадны лад
2-я ас. узру́ш узру́шце
Дзеепрыслоўе
прош. час узру́шыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

узрушэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. узрушэ́нне
Р. узрушэ́ння
Д. узрушэ́нню
В. узрушэ́нне
Т. узрушэ́ннем
М. узрушэ́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

узрывабяспе́чнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. узрывабяспе́чнасць
Р. узрывабяспе́чнасці
Д. узрывабяспе́чнасці
В. узрывабяспе́чнасць
Т. узрывабяспе́чнасцю
М. узрывабяспе́чнасці

Крыніцы: piskunou2012.

узрывабяспе́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узрывабяспе́чны узрывабяспе́чная узрывабяспе́чнае узрывабяспе́чныя
Р. узрывабяспе́чнага узрывабяспе́чнай
узрывабяспе́чнае
узрывабяспе́чнага узрывабяспе́чных
Д. узрывабяспе́чнаму узрывабяспе́чнай узрывабяспе́чнаму узрывабяспе́чным
В. узрывабяспе́чны (неадуш.)
узрывабяспе́чнага (адуш.)
узрывабяспе́чную узрывабяспе́чнае узрывабяспе́чныя (неадуш.)
узрывабяспе́чных (адуш.)
Т. узрывабяспе́чным узрывабяспе́чнай
узрывабяспе́чнаю
узрывабяспе́чным узрывабяспе́чнымі
М. узрывабяспе́чным узрывабяспе́чнай узрывабяспе́чным узрывабяспе́чных

Крыніцы: piskunou2012.

узрыва́льнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. узрыва́льнасць
Р. узрыва́льнасці
Д. узрыва́льнасці
В. узрыва́льнасць
Т. узрыва́льнасцю
М. узрыва́льнасці

Крыніцы: piskunou2012.

узрыва́льнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. узрыва́льнік узрыва́льнікі
Р. узрыва́льніка узрыва́льнікаў
Д. узрыва́льніку узрыва́льнікам
В. узрыва́льнік узрыва́льнікі
Т. узрыва́льнікам узрыва́льнікамі
М. узрыва́льніку узрыва́льніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

узрыванебяспе́чнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. узрыванебяспе́чнасць
Р. узрыванебяспе́чнасці
Д. узрыванебяспе́чнасці
В. узрыванебяспе́чнасць
Т. узрыванебяспе́чнасцю
М. узрыванебяспе́чнасці

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.