торфараспрацо́ўчы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
торфараспрацо́ўчы |
торфараспрацо́ўчая |
торфараспрацо́ўчае |
торфараспрацо́ўчыя |
| Р. |
торфараспрацо́ўчага |
торфараспрацо́ўчай
торфараспрацо́ўчае |
торфараспрацо́ўчага |
торфараспрацо́ўчых |
| Д. |
торфараспрацо́ўчаму |
торфараспрацо́ўчай |
торфараспрацо́ўчаму |
торфараспрацо́ўчым |
| В. |
торфараспрацо́ўчы (неадуш.)
торфараспрацо́ўчага (адуш.) |
торфараспрацо́ўчую |
торфараспрацо́ўчае |
торфараспрацо́ўчыя (неадуш.)
торфараспрацо́ўчых (адуш.) |
| Т. |
торфараспрацо́ўчым |
торфараспрацо́ўчай
торфараспрацо́ўчаю |
торфараспрацо́ўчым |
торфараспрацо́ўчымі |
| М. |
торфараспрацо́ўчым |
торфараспрацо́ўчай |
торфараспрацо́ўчым |
торфараспрацо́ўчых |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
торфатэрапі́я
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
торфатэрапі́я |
| Р. |
торфатэрапі́і |
| Д. |
торфатэрапі́і |
| В. |
торфатэрапі́ю |
| Т. |
торфатэрапі́яй
торфатэрапі́яю |
| М. |
торфатэрапі́і |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
торфаўбо́рачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
торфаўбо́рачны |
торфаўбо́рачная |
торфаўбо́рачнае |
торфаўбо́рачныя |
| Р. |
торфаўбо́рачнага |
торфаўбо́рачнай
торфаўбо́рачнае |
торфаўбо́рачнага |
торфаўбо́рачных |
| Д. |
торфаўбо́рачнаму |
торфаўбо́рачнай |
торфаўбо́рачнаму |
торфаўбо́рачным |
| В. |
торфаўбо́рачны (неадуш.)
торфаўбо́рачнага (адуш.) |
торфаўбо́рачную |
торфаўбо́рачнае |
торфаўбо́рачныя (неадуш.)
торфаўбо́рачных (адуш.) |
| Т. |
торфаўбо́рачным |
торфаўбо́рачнай
торфаўбо́рачнаю |
торфаўбо́рачным |
торфаўбо́рачнымі |
| М. |
торфаўбо́рачным |
торфаўбо́рачнай |
торфаўбо́рачным |
торфаўбо́рачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
торфаўтвара́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
торфаўтвара́льнік |
торфаўтвара́льнікі |
| Р. |
торфаўтвара́льніка |
торфаўтвара́льнікаў |
| Д. |
торфаўтвара́льніку |
торфаўтвара́льнікам |
| В. |
торфаўтвара́льнік |
торфаўтвара́льнікі |
| Т. |
торфаўтвара́льнікам |
торфаўтвара́льнікамі |
| М. |
торфаўтвара́льніку |
торфаўтвара́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
торфаўтварэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
торфаўтварэ́нне |
| Р. |
торфаўтварэ́ння |
| Д. |
торфаўтварэ́нню |
| В. |
торфаўтварэ́нне |
| Т. |
торфаўтварэ́ннем |
| М. |
торфаўтварэ́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
торфаўча́стак
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
торфаўча́стак |
торфаўчасткі |
| Р. |
торфаўчастку |
торфаўчасткаў |
| Д. |
торфаўчастку |
торфаўчасткам |
| В. |
торфаўча́стак |
торфаўчасткі |
| Т. |
торфаўчасткам |
торфаўчасткамі |
| М. |
торфаўчастку |
торфаўчастках |
Крыніцы:
piskunou2012.
торфахімі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
торфахімі́чны |
торфахімі́чная |
торфахімі́чнае |
торфахімі́чныя |
| Р. |
торфахімі́чнага |
торфахімі́чнай
торфахімі́чнае |
торфахімі́чнага |
торфахімі́чных |
| Д. |
торфахімі́чнаму |
торфахімі́чнай |
торфахімі́чнаму |
торфахімі́чным |
| В. |
торфахімі́чны (неадуш.)
торфахімі́чнага (адуш.) |
торфахімі́чную |
торфахімі́чнае |
торфахімі́чныя (неадуш.)
торфахімі́чных (адуш.) |
| Т. |
торфахімі́чным |
торфахімі́чнай
торфахімі́чнаю |
торфахімі́чным |
торфахімі́чнымі |
| М. |
торфахімі́чным |
торфахімі́чнай |
торфахімі́чным |
торфахімі́чных |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
то́рцік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
то́рцік |
то́рцікі |
| Р. |
то́рціка |
то́рцікаў |
| Д. |
то́рціку |
то́рцікам |
| В. |
то́рцік |
то́рцікі |
| Т. |
то́рцікам |
то́рцікамі |
| М. |
то́рціку |
то́рціках |
Крыніцы:
piskunou2012.