Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвклмнопрсуфхыэю
бвгдеёжзійклмнпрстўфхцчшэя-

Тапо́рына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Тапо́рына
Р. Тапо́рына
Д. Тапо́рыну
В. Тапо́рына
Т. Тапо́рынам
М. Тапо́рыне

тапта́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. тапта́нне
Р. тапта́ння
Д. тапта́нню
В. тапта́нне
Т. тапта́ннем
М. тапта́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

тапта́ннік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. тапта́ннік тапта́ннікі
Р. тапта́нніка тапта́ннікаў
Д. тапта́нніку тапта́ннікам
В. тапта́нніка тапта́ннікаў
Т. тапта́ннікам тапта́ннікамі
М. тапта́нніку тапта́нніках

Крыніцы: piskunou2012.

таптану́ць

‘аднакратны дзеяслоў да таптаць’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. таптану́ таптанё́м
2-я ас. таптане́ш таптаняце́
3-я ас. таптане́ таптану́ць
Прошлы час
м. таптану́ў таптану́лі
ж. таптану́ла
н. таптану́ла
Загадны лад
2-я ас. таптані́ таптані́це
Дзеепрыслоўе
прош. час таптану́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

тапта́ны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тапта́ны тапта́ная тапта́нае тапта́ныя
Р. тапта́нага тапта́най
тапта́нае		 тапта́нага тапта́ных
Д. тапта́наму тапта́най тапта́наму тапта́ным
В. тапта́ны (неадуш.)
тапта́нага (адуш.)		 тапта́ную тапта́нае тапта́ныя (неадуш.)
тапта́ных (адуш.)
Т. тапта́ным тапта́най
тапта́наю		 тапта́ным тапта́нымі
М. тапта́ным тапта́най тапта́ным тапта́ных

Крыніцы: piskunou2012.

тапта́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тапта́ны тапта́ная тапта́нае тапта́ныя
Р. тапта́нага тапта́най
тапта́нае		 тапта́нага тапта́ных
Д. тапта́наму тапта́най тапта́наму тапта́ным
В. тапта́ны (неадуш.)
тапта́нага (адуш.)		 тапта́ную тапта́нае тапта́ныя (неадуш.)
тапта́ных (адуш.)
Т. тапта́ным тапта́най
тапта́наю		 тапта́ным тапта́нымі
М. тапта́ным тапта́най тапта́ным тапта́ных

Кароткая форма: тапта́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

тапта́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. тапчу́ся то́пчамся
2-я ас. то́пчашся то́пчацеся
3-я ас. то́пчацца то́пчуцца
Прошлы час
м. тапта́ўся тапта́ліся
ж. тапта́лася
н. тапта́лася
Загадны лад
2-я ас. тапчы́ся тапчы́цеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час то́пчучыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

тапта́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. тапчу́ то́пчам
2-я ас. то́пчаш то́пчаце
3-я ас. то́пча то́пчуць
Прошлы час
м. тапта́ў тапта́лі
ж. тапта́ла
н. тапта́ла
Загадны лад
2-я ас. тапчы́ тапчы́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час то́пчучы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

тапту́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. тапту́н таптуны́
Р. таптуна́ таптуно́ў
Д. таптуну́ таптуна́м
В. таптуна́ таптуно́ў
Т. таптуно́м таптуна́мі
М. таптуне́ таптуна́х

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

тапту́ха

‘жанчына’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. тапту́ха тапту́хі
Р. тапту́хі тапту́х
Д. тапту́се тапту́хам
В. тапту́ху тапту́х
Т. тапту́хай
тапту́хаю		 тапту́хамі
М. тапту́се тапту́хах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.