тапту́ха

‘жанчына’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. тапту́ха тапту́хі
Р. тапту́хі тапту́х
Д. тапту́се тапту́хам
В. тапту́ху тапту́х
Т. тапту́хай
тапту́хаю		 тапту́хамі
М. тапту́се тапту́хах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)