Verbum

анлайнавы слоўнік

сара́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

сара́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Сара́нск

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

сара́нскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	сара́нскі	сара́нская	сара́нскае	сара́нскія
Р.	сара́нскага	сара́нскай сара́нскае	сара́нскага	сара́нскіх
Д.	сара́нскаму	сара́нскай	сара́нскаму	сара́нскім
В.	сара́нскі (неадуш.) сара́нскага (адуш.)	сара́нскую	сара́нскае	сара́нскія (неадуш.) сара́нскіх (адуш.)
Т.	сара́нскім	сара́нскай сара́нскаю	сара́нскім	сара́нскімі
М.	сара́нскім	сара́нскай	сара́нскім	сара́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

саранча́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Саранча́ны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

саранчо́вы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	саранчо́вы	саранчо́вая	саранчо́вае	саранчо́выя
Р.	саранчо́вага	саранчо́вай саранчо́вае	саранчо́вага	саранчо́вых
Д.	саранчо́ваму	саранчо́вай	саранчо́ваму	саранчо́вым
В.	саранчо́вы (неадуш.) саранчо́вага (адуш.)	саранчо́вую	саранчо́вае	саранчо́выя (неадуш.) саранчо́вых (адуш.)
Т.	саранчо́вым	саранчо́вай саранчо́ваю	саранчо́вым	саранчо́вымі
М.	саранчо́вым	саранчо́вай	саранчо́вым	саранчо́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

саранчо́выя

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

саранчы́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Сарапо́ны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы