саранчо́выя
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
саранчо́выя | |
саранчо́вых | |
саранчо́вым | |
саранчо́вых | |
саранчо́вымі | |
саранчо́вых |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)