саранчы́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. саранчу́ саранчы́м
2-я ас. саранчы́ш саранчыце́
3-я ас. саранчы́ць саранча́ць
Прошлы час
м. саранчы́ў саранчы́лі
ж. саранчы́ла
н. саранчы́ла
Загадны лад
2-я ас. саранчы́ саранчы́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час саранчучы́

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)