Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёіклмнопрстуфхцчшыьэюя
абвгдеёжзійклмнпрстуўфхцчшюя

сапраўды́

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
сапраўды́ - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сапрафа́г

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сапрафа́г сапрафа́гі
Р. сапрафа́га сапрафа́гаў
Д. сапрафа́гу сапрафа́гам
В. сапрафа́га сапрафа́гаў
Т. сапрафа́гам сапрафа́гамі
М. сапрафа́гу сапрафа́гах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

сапрафі́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сапрафі́т сапрафі́ты
Р. сапрафі́ту сапрафі́таў
Д. сапрафі́ту сапрафі́там
В. сапрафі́т сапрафі́ты
Т. сапрафі́там сапрафі́тамі
М. сапрафі́це сапрафі́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

сапрафі́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сапрафі́тны сапрафі́тная сапрафі́тнае сапрафі́тныя
Р. сапрафі́тнага сапрафі́тнай
сапрафі́тнае		 сапрафі́тнага сапрафі́тных
Д. сапрафі́тнаму сапрафі́тнай сапрафі́тнаму сапрафі́тным
В. сапрафі́тны (неадуш.)
сапрафі́тнага (адуш.)		 сапрафі́тную сапрафі́тнае сапрафі́тныя (неадуш.)
сапрафі́тных (адуш.)
Т. сапрафі́тным сапрафі́тнай
сапрафі́тнаю		 сапрафі́тным сапрафі́тнымі
М. сапрафі́тным сапрафі́тнай сапрафі́тным сапрафі́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

сапрафіты́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. сапрафіты́зм
Р. сапрафіты́зму
Д. сапрафіты́зму
В. сапрафіты́зм
Т. сапрафіты́змам
М. сапрафіты́зме

Крыніцы: piskunou2012.

сапро́л

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. сапро́л
Р. сапро́лу
Д. сапро́лу
В. сапро́л
Т. сапро́лам
М. сапро́ле

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Сапро́нчыкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Сапро́нчыкі
Р. Сапро́нчыкаў
Д. Сапро́нчыкам
В. Сапро́нчыкі
Т. Сапро́нчыкамі
М. Сапро́нчыках

Сапро́нькі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Сапро́нькі
Р. Сапро́нек
Сапро́нькаў
Д. Сапро́нькам
В. Сапро́нькі
Т. Сапро́нькамі
М. Сапро́ньках

Сапры́кі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Сапры́кі
Р. Сапры́к
Сапры́каў
Д. Сапры́кам
В. Сапры́кі
Т. Сапры́камі
М. Сапры́ках

сапры́навіцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сапры́навіцкі сапры́навіцкая сапры́навіцкае сапры́навіцкія
Р. сапры́навіцкага сапры́навіцкай
сапры́навіцкае		 сапры́навіцкага сапры́навіцкіх
Д. сапры́навіцкаму сапры́навіцкай сапры́навіцкаму сапры́навіцкім
В. сапры́навіцкі (неадуш.)
сапры́навіцкага (адуш.)		 сапры́навіцкую сапры́навіцкае сапры́навіцкія (неадуш.)
сапры́навіцкіх (адуш.)
Т. сапры́навіцкім сапры́навіцкай
сапры́навіцкаю		 сапры́навіцкім сапры́навіцкімі
М. сапры́навіцкім сапры́навіцкай сапры́навіцкім сапры́навіцкіх

Крыніцы: piskunou2012.