сапрафі́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| сапрафі́т | сапрафі́ты | |
| сапрафі́ту | сапрафі́таў | |
| сапрафі́ту | сапрафі́там | |
| сапрафі́т | сапрафі́ты | |
| сапрафі́там | сапрафі́тамі | |
| сапрафі́це | сапрафі́тах | 
Крыніцы:
	
		
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)