сапрафа́г
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| сапрафа́г | сапрафа́гі | |
| сапрафа́га | сапрафа́гаў | |
| сапрафа́гу | сапрафа́гам | |
| сапрафа́га | сапрафа́гаў | |
| сапрафа́гам | сапрафа́гамі | |
| сапрафа́гу | сапрафа́гах | 
Крыніцы:
	
		
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)