начма́рыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
начма́ру |
начма́рым |
2-я ас. |
начма́рыш |
начма́рыце |
3-я ас. |
начма́рыць |
начма́раць |
Прошлы час |
м. |
начма́рыў |
начма́рылі |
ж. |
начма́рыла |
н. |
начма́рыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
начма́р |
начма́рце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
начма́рыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
начме́д
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
начме́д |
начме́ды |
Р. |
начме́да |
начме́даў |
Д. |
начме́ду |
начме́дам |
В. |
начме́да |
начме́даў |
Т. |
начме́дам |
начме́дамі |
М. |
начме́дзе |
начме́дах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
начмуці́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
начмучу́ |
начму́цім |
2-я ас. |
начму́ціш |
начму́ціце |
3-я ас. |
начму́ціць |
начму́цяць |
Прошлы час |
м. |
начмуці́ў |
начмуці́лі |
ж. |
начмуці́ла |
н. |
начмуці́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
начмуці́ |
начмуці́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
начмуці́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
начні́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
начні́к |
начнікі́ |
Р. |
начніка́ |
начніко́ў |
Д. |
начніку́ |
начніка́м |
В. |
начні́к |
начнікі́ |
Т. |
начніко́м |
начніка́мі |
М. |
начніку́ |
начніка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
начні́ца
‘жывёліна’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
начні́ца |
начні́цы |
Р. |
начні́цы |
начні́ц |
Д. |
начні́цы |
начні́цам |
В. |
начні́цу |
начні́ц |
Т. |
начні́цай начні́цаю |
начні́цамі |
М. |
начні́цы |
начні́цах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
начні́ца
‘асоба’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
начні́ца |
начні́цы |
Р. |
начні́цы |
начні́ц |
Д. |
начні́цы |
начні́цам |
В. |
начні́цу |
начні́ц |
Т. |
начні́цай начні́цаю |
начні́цамі |
М. |
начні́цы |
начні́цах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
начні́ца
‘зорка’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
начні́ца |
начні́цы |
Р. |
начні́цы |
начні́ц |
Д. |
начні́цы |
начні́цам |
В. |
начні́цу |
начні́цы |
Т. |
начні́цай начні́цаю |
начні́цамі |
М. |
начні́цы |
начні́цах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
начнічо́к
‘няяркая лямпачка’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
начнічо́к |
начнічкі́ |
Р. |
начнічка́ |
начнічко́ў |
Д. |
начнічку́ |
начнічка́м |
В. |
начнічо́к |
начнічкі́ |
Т. |
начнічко́м |
начнічка́мі |
М. |
начнічку́ |
начнічка́х |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
начны́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
начны́ |
начна́я |
начно́е |
начны́я |
Р. |
начно́га |
начно́й начно́е |
начно́га |
начны́х |
Д. |
начно́му |
начно́й |
начно́му |
начны́м |
В. |
начны́ (неадуш.) начно́га (адуш.) |
начну́ю |
начно́е |
начны́я (неадуш.) начны́х (адуш.) |
Т. |
начны́м |
начно́й начно́ю |
начны́м |
начны́мі |
М. |
начны́м |
начно́й |
начны́м |
начны́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
начо́вачкі
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
начо́вачкі |
Р. |
начо́вачак |
Д. |
начо́вачкам |
В. |
начо́вачкі |
Т. |
начо́вачкамі |
М. |
начо́вачках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
tsblm1996,
tsbm1984.